Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 152

วาปืนปูหลางได้ยินเจียงซวีล้อเลียนเขา ใบหน้ายิ่งแดงขึ้น แม้ปกติเขาจะทำอะไรหุนหันพลันแล่น แต่ในยามเช่นนี้กลับเขินอายจนใบหน้าแดงระเรื่อ ก้มหน้างุด ราวกับสาวน้อยวัยสิบแปดที่ถูกอ่านใจทะลุปรุโปร่ง

เจียงซวีหัวเราะพรืดออกมาก่อนพูดว่า "น่าแปลกที่เจียงอวี้เฉิงจะหลงใหลเจ้าถึงเพียงนี้ ท่าทางก้มหน้าอย่างอ่อนโ...