3
w środku obu par bliźniaków.” Adrian przedstawił mnie swojemu towarzyszowi. “Cicho, nie powinieneś nikomu tego mówić.” Uciszyłam go żartobliwie, wiedząc, że obserwują nas mój wujek i ciocia. Kina wyglądała na zdezorientowaną “Myślałam, że mówili, że nie przyjechałaś.” “Tak, moja rodzina, banda żartownisiów.” Odpowiedziałam z fałszywym śmiechem.
Następnie podeszłam, aby przywitać się z wujkiem Asą i ciocią Giną, przytuliłam ich, ale odpowiedzieli mi tylko połowicznie. Później podeszłam do moich dziadków. “Mimi, Papa Sutter” podeszłam, aby ich oboje przytulić, kiedy poczułam ból twardego uderzenia, które zwróciło moją głowę w bok. “Jak śmiesz! Nazywać mnie tak, Mimi jest zarezerwowane dla moich wnuków! Ty nie jesteś moją wnuczką!” Mimi krzyczała na mnie. Byłam oszołomiona i kompletnie w szoku! Czy właśnie zostałam odrzucona przez moich dziadków? No cóż, przynajmniej przez moją babcię.
Myślałam, że dziadkowie mają cię kochać, akceptować. Chyba się myliłam. Odrzucenie przez Mimi głęboko mnie zraniło. Wszyscy, którzy byli w zasięgu słuchu, a to było dużo, biorąc pod uwagę, że byliśmy wilkami, patrzyli na mnie. Po prostu spuściłam głowę i powstrzymywałam łzy, które groziły wypłynięciem.
ADRIAN: Słysząc zamieszanie, które spowodowała moja babcia, byłem wściekły, wiedziałem, że nie przepada za Keską, ale odrzucić ją otwarcie przed wszystkimi i w ten dzień, ze wszystkich dni, miałem ochotę wybuchnąć. Rzuciłem się tam, gdzie stali! “Co to ma znaczyć” ryknąłem, a trochę mojej aury alfa wyciekło, byłem tak wściekły. Wszyscy w moim pobliżu, z wyjątkiem innych alf, spuścili głowy i odsłonili szyje. Moja matka i ojciec próbowali mnie uspokoić, ale bezskutecznie. To była moja słodka towarzyszka, która w końcu do mnie dotarła.
“Adrian, kochanie, uspokój się” uspokajała mnie. “Musisz uwolnić stado, kochanie, dobrze?” jej miękki głos był jak delikatna muzyka, dźwięcząca w moim uchu. To wystarczyło, by uspokoić moją i mojego wilka złość, wycofałem swoją aurę. Odwróciłem się do Keski, aby sprawdzić, jak się czuje, pokazywała mi, żebym nie robił zamieszania z jej powodu. Następnie zwróciłem się do mojej babci “Dlaczego?!” zapytałem przez zaciśnięte zęby.
“Ona nie jest moją wnuczką! Nie ma prawa nazywać mnie Mimi.” Moja babcia powiedziała bardzo głośno. “Nie wygląda jak wy, popatrzcie na nią! Żadne czarne włosy, żadne niebieskie oczy, nawet nie ma blond włosów jak jej rzekoma matka” znowu mówiła wystarczająco głośno, aby inni wszystko słyszeli. Byłem wściekły na nią! “Więc tylko dlatego, że nazwała cię Mimi, musisz robić scenę w mój dzień!!” warknąłem na nią. Nawet mój wilk Coros był wściekły i krążył w mojej głowie.
KESKA: Nie mogłam pozwolić, aby Adrian kontynuował tę drogę, wiedziałam, że jeśli to zrobi, będzie więcej kłopotów, a ja zostanę obwiniona, więc zrobiłam, co musiałam. “Przepraszam Alfa Adrian” powiedziałam dość cicho, potem zwróciłam się do mojej babci “Bardzo przepraszam, że sprawiłam pani taki kłopot, pani Sutter.” “Zapamiętam i będę znała swoje miejsce.” Znowu mówiłam bardzo cicho. Potem odwróciłam się i odeszłam. Czułam się, jakby mnie właśnie rozerwano na pół przez głęboki, duszogniotący ból, który mnie przenikał, czułam, jakby wewnątrz mnie była głęboka, ziejąca dziura.
Nie, nie wyglądałam jak moje rodzeństwo. James i Jessie byli lustrzanymi odbiciami naszego ojca, z kruczoczarnymi włosami i niebieskimi oczami, jak kolor, który uzyskuje się, gdy świeci się jasnym światłem przez niebieski szafir. Lissa i Liam byli lustrzanymi odbiciami naszej matki, z miodowozłotymi blond włosami i niebieskimi oczami, koloru czystego letniego nieba. A potem jestem ja, wyglądam jak matka mojej matki, z kasztanowymi włosami i piwnymi oczami, które zmieniają kolor od jasnego perydotu do kremowego karmelu, w zależności od tego, co mam na sobie. Jestem dziwnym przypadkiem genetycznym, ponieważ dwoje rodziców o niebieskich oczach nie produkuje dziecka o piwnych oczach, ale myślę, że ma to coś wspólnego z dziadkiem ze strony mamy. Miał platynowe włosy i prawie srebrne oczy. Krążyły plotki, że był jakimś hybrydą, albo specjalnym wilkiem czy coś w tym stylu, ale zmarł, gdy miałam cztery lata, a jedyni ludzie, którzy mogliby wiedzieć na pewno o dziadku, nie rozmawiają o nim. Zawsze zmieniają temat, gdy się o nim wspomina.
ADRIAN: Nie mogę uwierzyć w moją babcię. Wiedziałem, że zawsze musiała być w centrum uwagi, ale myślałem, że choć raz ustąpi i pozwoli komuś innemu być na pierwszym planie. Ale nie mogła, nie na jeden dzień, i to nawet nie dla mnie. Zostawiam ją tam stojącą, z wszystkimi wpatrującymi się w nią, i po prostu odchodzę. Jeśli chce kontynuować te bzdury, to może to robić beze mnie, aby uczynić to prawdziwym problemem. Idę znaleźć Keskę i zabieram ze sobą moją partnerkę, żeby moja babcia nie zatruła jej przeciwko mojemu kuzynowi.
Wchodzę do domu stada przez frontowe drzwi, które otwierają się na foyer. Po lewej stronie jest formalna jadalnia i sala balowa z francuskimi drzwiami, które otwierają się na zewnątrz, gdzie odbędzie się ceremonia. Są schody tuż za pokojem, które prowadzą na drugie piętro, oraz winda, która jeździ na wszystkie piętra. Po prawej stronie jest jadalnia stada i pokój gier. Są kolejne schody tuż za kuchnią, które również prowadzą na drugie piętro, oraz druga winda. Kuchnia zajmuje około połowy tylnej części zachodniej ściany, a druga połowa to miejsce na magazyn i zamrażarki. Nasz dom stada jest skierowany na wschód, mamy basen za kuchnią, z którego stado może korzystać. Znalazłem Keskę w kuchni, pomagającą omegom w przygotowywaniu jedzenia na po ceremonii. W chwili, gdy mnie widzi, zaczyna płakać. „Jestem tak! Tak! Przepraszam, Adrianie, zrujnowałam twój dzień. Gdybym wiedziała, że ona to zrobi, nie podeszłabym do niej!” Mówi tak cicho, że muszę użyć słuchu wilka. „Ciii, ciii, to nie ty zrujnowałaś mój dzień, to ona. Oboje wiemy, jaka jest babcia. Nie jest szczęśliwa, jeśli nie jest w centrum uwagi. Myślałem tylko, że dzisiaj, ze wszystkich dni, zachowa się przyzwoicie.” Mówię jej. „Teraz chodźmy po lód na twoją twarz, zanim pojawi się siniak.” Ona tylko kręci głową na nie. „Nie, dlaczego nie?” Pytam ją. „Będę nosić to jako odznakę honoru, a jeśli ktoś mnie zapyta, powiem, że to jest to, co dostajesz, gdy była Luna i starsza pani Sutter odrzuca rodzinę.” Mówi, wzruszając ramionami. Po prostu podchodzę do niej i ją przytulam. Nie mam słów, aby ukoić jej ból. Gdy od niej odchodzę, pokazuję jej w języku migowym, że ją kocham. Ona odpowiada tym samym.