Read with BonusRead with Bonus

Verdomde rode heks!

Toen ik eindelijk buiten was, stond ik bevroren op mijn plek. En de koude bries was niet de hoofdschuldige daarvoor. Het was hij. Hij leek zo uit een tijdschrift te zijn gestapt, leunend tegen zijn auto, ongeduldig wachtend. De frons tussen zijn wenkbrauwen was het bewijs.

Zelfs hem vergelijken met...