6
VAN MACKIE: Ja, hij besproeide me net toen hij wegreed met een paar jongens van het team bij zich. EIKELS!! (boos gezicht emoji)
VAN KESKA: Was Dave bij hen?
VAN MACKIE: Niet dat ik zag, waarom?
VAN KESKA: Nou, tenminste hoeven we hem niet in dezelfde categorie te plaatsen als de rest van dat stelletje hersenloze hockeyspelers! (lachend met tranen emoji) We vertrekken hier waarschijnlijk ergens rond zeven uur en het is nog eens twee en een half uur rijden naar huis. Ik bel je als we er zijn.
VAN MACKIE: Kan niet wachten om alles te horen.
KESKA: Ik legde mijn telefoon weg en ging door met helpen bij de voedselservice en het opruimen, gewoon om uit de buurt van de rest van de familie te blijven. Ik nam wat van de hapjes mee naar de bewakers zodat zij ook iets te eten hadden voordat alles werd opgeruimd en weggehaald. Als ik had geweten dat ze etenstafels voor de bewakers hadden neergezet, had ik ze daarheen gestuurd, maar dat wist ik niet. Ik hoorde de stem van mijn vader toen ik terugkwam van het voeden van onze bewakers. Ik stopte abrupt; ik wilde niet betrapt worden en beschuldigd worden van afluisteren.
DRAKE: “Alpha Camron, goed je weer te zien.” “Alpha Drake, fijn om je te zien.” “Ik hoopte dat je hier zou zijn, zodat we een beetje zaken konden mengen met de festiviteiten.” “Wat had je in gedachten?” vroeg Camron me. “Niet veel, maar misschien een datum vaststellen om de handelsbesprekingen die we vorige week begonnen zijn, af te ronden.” hoorde ik mijn vader zeggen. “Zeker, ik denk dat we dat kunnen regelen.” zei Camron met een lichte lach. “Goed, hoe klinkt woensdag?” vroeg ik. “Dat kan ik regelen. Zal je zoon ons vergezellen?” vroeg Camron. “Ik zal het met hem overleggen, maar ik vermoed dat hij in staat zal zijn om mee te doen.” zei ik. “Ik kijk uit naar de vergadering.”
KESKA: Ik bleef op een veilige afstand terwijl ze hun eigen weg gingen, omdat ik niet gezien wilde worden en beschuldigd van afluisteren. Ik wachtte tot ik mijn vader een hoek om zag gaan uit mijn zicht voordat ik verder ging op weg terug naar de keuken.
DRAKE: Ik ging terug naar mijn partner en Luna. “Nou, ik heb de datum kunnen vaststellen voor de handelsbesprekingen die vorige week begonnen zijn.” vertelde ik haar. “Laten we hopen dat je moeder onze reputatie niet te veel heeft beschadigd met haar stomme uitbarsting.” siste ze terug naar me. “Ik weet zeker dat het wel goed komt, en als dat niet zo is, zal ik het op moeder verhalen.” verzekerde ik haar. “De muziek is begonnen, laten we gaan dansen en mijn moeder en de roedelzaken vergeten.” zei ik tegen haar terwijl ik haar hand nam en haar naar de buiten dansvloer leidde.
KESKA: Ik bereikte de keuken zonder al te veel problemen, ik begon de borden van het diner binnen te halen en meer snacks naar de serveertafel te brengen, toen ik van achteren werd vastgepakt. Ik dacht niet na, ik liet mijn lichaam reageren, ik gooide mijn hoofd naar achteren en raakte het gezicht van de persoon, daarna gooide ik mijn elleboog naar achteren en raakte de bovenste ribben van wie het ook was, toen liet ik gewoon al mijn gewicht vallen. Ik werd losgelaten en ik draaide me om en nam een verdedigende houding aan, klaar om mezelf verder te verdedigen indien nodig. “Whoa, whoa,” Alpha Camron hief zijn handen in een schijnbare overgave “Oh mijn godin!! Het spijt me zo! Vergeef me alsjeblieft!” “Ik zal erover nadenken, wie ben jij?” vroeg hij me. Ik wist beter dan hem recht in de ogen te kijken, hij is tenslotte een alpha, dus ik koos de tweede knoop op zijn shirt om naar te kijken terwijl ik antwoordde. “Ik ben Keska, van de Blue Crescent roedel.” antwoordde ik. “Blue Crescent, een van Alpha Drake's roedels? Wat deed je afluisteren bij je alpha?” vroeg hij met een beetje boosheid in zijn stem. “Het spijt me alpha, maar ik was niet aan het afluisteren, ik was op weg terug van het eten brengen naar de krijgers die ons vergezelden, toen ik de stem van mijn vader hoorde. Ik wilde niet weer berispt worden zonder reden, dus bleef ik zo stil en rustig mogelijk.” “Vader? Alpha Drake is jouw vader?” vroeg hij, een beetje verward klinkend.
DRAKE: Ik hoor de stem van alpha Camron bij de tafel met eten, ik hoop dat een omega niets op hem heeft gemorst. "Ik ga even kijken wat er aan de hand is bij alpha Camron," zeg ik tegen Carla. Ik loop naar hem toe en zie hem met Keska staan. "Keska, wat heb je nu weer gedaan!" grom ik naar haar, terwijl ik de situatie voor me in ogenschouw neem. "Ken je haar?" vraagt Camron. "Ja, ze is mijn dochter, en een echte lastpak," vertel ik hem. "Ik dacht dat je alleen tweelingen had," zegt hij tegen me. "Nee, ik heb vijf kinderen," zeg ik met een lichte lach. "Ik hoop dat ze je geen problemen heeft bezorgd," zeg ik tegen hem met een beetje scherpte in mijn stem richting Keska. Voordat hij kon antwoorden, kwam Adrian naar ons toe.
ADRIAN: Ik zie zowel oom Drake als alpha Camron bij de tafel met eten staan met Keska tussen hen in, die eruitziet alsof ze op het punt staat gevild en gespietst te worden. "Pardon oom, mag ik mijn nicht meenemen om met haar te dansen?" vraag ik, hoewel hij wist dat het geen vraag was maar een verzoek. "Natuurlijk, Adrian." Hij klonk niet erg blij met mijn onderbreking. Ik stak mijn hand naar haar uit en trok haar weg van hen.
DRAKE: Ik draai me om naar Alpha Camron. "Gaat het wel?" vraag ik hem, terwijl ik de blauwe plek bij zijn oog opmerk. "Ja, ik was snel genoeg om haar iets op te tillen zodat ik geen gebroken neus kreeg, maar ik zal moeten leven met een blauw oog en licht gekneusde ribben," vertelt hij me. Ik ben verbaasd dat ze dat kon doen. "Laten we wat ijs voor je halen," zeg ik terwijl ik naar het packhouse loop. Hij volgt me. "Hoe komt het dat ik nooit wist dat je vijf kinderen had?" vraagt hij me. "Ik weet het niet, Keska werd geboren tussen de tweelingen in," vertel ik hem.
KESKA: "Dank je Adrian, maar je had dat niet moeten doen, want ik krijg het later erger van vader," zeg ik tegen hem terwijl we naar de dansvloer gaan. "Als hij dat doet, vertel het me dan. Ik zal het niet tolereren," zegt hij. "Adrian, er is niets wat je kunt doen, hij is mijn vader, jij bent mijn neef," zeg ik tegen hem. "Ik weet het, maar ik haat het gewoon hoe ze je negeren of kleineren," zegt hij tegen me. Ik verander het onderwerp omdat ik niet wil dat hij zich druk maakt over familieaangelegenheden op zijn kroningsdag. "Heb je al met iedereen gedanst?" vraag ik hem. "Ja, inclusief je broers en zussen, zij waren de eersten die met zowel Kina als ik dansten," vertelt hij me, en vervolgens geeft hij me een overzicht van elke luna van elke pack die aanwezig is. Tegen de tijd dat de dans voorbij was, lachten we allebei.