Hoofdstuk 8 Wat zal je tevreden stellen
Een nacht vol hartstochtelijke liefde.
Toen Emily wakker werd, was meneer Satan nergens in de kamer te bekennen.
Alles van gisteravond voelde als een droom—verwarrend maar vurig. Maar de sporen van hun vrijpartij op haar lichaam maakten duidelijk dat het niet zomaar een droom was.
Meneer Satan was echt, en ze had zichzelf daadwerkelijk verkocht.
Tien minuten later kwam Olivia binnen en gaf haar een doosje pillen. "Hier zijn de anticonceptiepillen die je vroeg om mee te brengen. Heb je water nodig?"
Emily schudde haar hoofd en slikte de pil direct door.
Ziekenhuisonderzoeken hadden aangetoond dat haar eileiders verstopt waren, waardoor zwangerschap onmogelijk was, maar ze nam toch voorzorgsmaatregelen.
Zij en meneer Satan hadden twee keer samen geslapen, en het was niet haar veilige periode. Om ongelukken te voorkomen, had ze Olivia gevraagd anticonceptiepillen mee te brengen.
Olivia fronste haar wenkbrauwen toen ze dit hoorde. "Mijn hemel, is die meneer Satan een man met speciale fetisjen?"
Emily keek op naar haar en schudde haar hoofd. "Nee, hij is jong, ongeveer van Nathan's leeftijd."
Olivia keek nog meer verbaasd. "Dan snap ik echt niet waarom hij dit zou doen."
Emily's hoofd was een warboel, en er was een vage bittere smaak van de pil in haar mond.
"Hé, hoe ziet hij eruit?"
Emily fronste haar wenkbrauwen. "Te donker om duidelijk te zien."
"Hoe zit het met zijn fysiek?"
Emily herinnerde zich de vorige avond—zijn sterke en krachtige armen, brede borst, slanke taille, en zijn sterke benen tijdens het vrijen...
"Zijn lichaam is behoorlijk goed."
Olivia grinnikte. "Ik vroeg alleen naar zijn fysiek, waarom bloos je?"
"Ik bloos niet..."
"Geen reden om het te ontkennen," ging Olivia verder, terwijl ze door de sms'jes scrolde. "Hij lijkt ook behoorlijk rijk te zijn, hij biedt je zomaar vijf miljoen aan. Het lijkt erop dat hij je echt leuk vindt."
Emily's vingers verstrengelden zich, en haar kleren waren verkreukeld van haar gewriemel. "Olivia, is wat ik doe verkeerd?"
"Wat is er verkeerd aan? Je moet snel scheiden van Nathan. Of je nu met deze meneer Satan gaat zijn of niet, je kunt jezelf niet blijven verwikkelen met die klootzak Nathan. Geloof me, scheid van hem. Je zult beter af zijn zonder iets met elkaar te maken te hebben in de toekomst."
Emily wist zeker dat ze zo snel mogelijk moest scheiden.
"Hé, waarom heb ik het gevoel dat deze meneer Satan zijn oog al lang op jou heeft laten vallen, gewoon wachtend tot je besluit te scheiden van Nathan zodat hij niet kan wachten om je in handen te krijgen?"
Emily schrok. "Hoe is dat mogelijk?"
Olivia sloeg haar armen over elkaar. "Waarom niet? Denk erover na, als hij je zoveel geld geeft voor een eenmalige ontmoeting, zou hij anders een dwaas zijn, toch?"
Emily beet op haar lip. "Maar... wat zou hij in mij zien? Ik ben al eerder getrouwd geweest, en ik kan niet eens kinderen krijgen. Waarom zou hij mij leuk vinden?"
"Stop, waarom maak je jezelf zo klein? Als een man van je houdt, is dat toch normaal? Het is gewoon dat deze man toevallig rijk is. Waarom denk je dat je het niet waard bent om geliefd te worden?"
Emily viel in diepe gedachten.
Ze dacht weer aan meneer Satan. Hij had een natuurlijke uitstraling van adel, hoewel hij niet overheersend was in zijn spraak of daden. Toch was er een lucht van autoriteit om hem heen. Een geboren leider.
Zou een man zoals hij van haar kunnen houden?
In slechts drie dagen had haar leven een grote verandering ondergaan, maar bij nader inzien was het slechts van de ene hel naar de andere gegaan. Zelfs als Nathan niet was vreemdgegaan met Sophia, zou ze niet gelukkig zijn geweest.
Haar huwelijk was vanaf het begin een vergissing geweest.
Misschien was scheiden een goede keuze, beter dan blijven hangen in hopeloosheid.
Wat Sophia betreft, ze waren vanaf nu geen familie meer.
Ring ring.
Emily's telefoon ging.
Ze nam op, "Hallo?"
Nathan's houding was verschrikkelijk. "Emily, ben je gisteravond weer met een willekeurige man gaan rotzooien?"
Ze was woedend. "Nathan, ik heb nu tijd. Laten we scheiden."
"Ik stel je een vraag, antwoord me!"
"Wat heeft het nu voor zin om je met deze dingen te bemoeien? Ja, ik was bij hem. Ben je nu tevreden?"
Nathan explodeerde meteen, "Had ik je hier niet voor gewaarschuwd?"
"Wat wil je dat ik dan doe? Je wilt scheiden, prima, ik ga akkoord met scheiden; je moeder zei dat ze me geen geld zou geven, dat is goed, ik zal geen cent vragen; je wilt bij Sophia zijn, ik zal je niet tegenhouden, ik maak plaats voor jullie twee; zelfs in de vier jaar van ons huwelijk, wat je ook van me wilde, ik stemde altijd toe. Nathan, we zijn bijna gescheiden, wat wil je nog meer om me te pesten tot je tevreden bent?"