Cadı Luna

Cora, izole bir şekilde büyümüş ve bu yüzden sosyal olarak beceriksiz olan kıvrımlı bir kadın, kendini büyülü varlıkların dünyasında bulur. Kendisinin bir cadı olduğunu keşfeder. Üstelik, bir kurt adamla eşleştiğini öğrenir. Sadece herhangi bir kurt adam değil, kıtanın en güçlü sürülerinden birinin alfa lideriyle. İki tür ölümcül düşmandır, ancak bir şekilde birlikte olmaları kaderlerinde yazılıdır. Cora, büyüyü keşfederken ve kullanmayı öğrenirken, aynı zamanda ona güvenmeyen ve cadı olduğu için ondan nefret eden bir sürüyü yönetmek zorunda kalır.
Annesi, kendi cadı grubundan kaçıyordu ve artık Cora'nın saklanmadığını keşfettiler. Cora'yı, Tanrıça Hekate'nin doğrudan soyundan geldiği için kendi saflarına katmak istiyorlar. Bu, Cora'yı çok güçlü yapar ve onu korkunç şeyler yapmak için kullanmak istiyorlar. Eşinin bir kurt adam olduğunu öğrendiklerinde, onu daha da çok istiyorlar, sadece onu kullanmak için değil, aynı zamanda kurtlarla olan ilişkisini sömürmek için.
"Ben insan değilim; ben bir kurt adamım." Ona tamamen şaşkınlıkla baktım. Kurt adamlar. Bunlar sadece hikayeler değil miydi? Yani, insanlar gerçekten dolunayda kurtlara dönüşmüyordu. Bu bir tür şaka olmalıydı. Jax, beni kaybettiğini fark etmiş olmalı. "Sadece, bak, sana göstereceğim." Etrafına baktı ve tamamen yalnızdık, sonra soyunmaya başladı. "Ne yapıyorsun?" "Kıyafetlerle dönüşemem. Parçalanırlar." Onu çıplak görmeye hazır olmadığım için başımı çevirdim. "Cora, bakmak zorundasın." Başımı çevirip ona baktım.
Tanrım, çıplak haliyle muhteşemdi. Dövmeleri vücudunun çoğunu kaplıyordu. Kasları o kadar iyi tanımlanmıştı ki, sanatıyla mükemmel bir uyum içindeydi. Aşağıya baktım ve devasa bir penis gördüm.