Chapter
Chapters
Prolog
Bab 1
Bab 2
Bab 3
Bab 4
Bab 5
Bab 6
Bab 7
Bab 8
Bab 9
Bab 10
Bab 11
Bab 12
Bab 13
Bab 15
Bab 15
Bab 16
Bab 17
Bab 18
Bab 19
Bab 20
Bab 21
Bab 22
Bab 23
Bab 24
Bab 25
Bab 26
Bab 27
Bab 28
Bab 29
Bab 30
Bab 31
Bab 32
Bab 33
Bab 34
Bab 35
Bab 36
Bab 37
Bab 38
Bab 39
Bab 41
Bab 42
Bab 43
Bab 44
Bab 45
Bab 46
Bab 47
Bab 48
Bab 49
Bab 50
Bab 51
Bab 52
Bab 53
Bab 54
Bab 55
Bab 56
Bab 57
Bab 58
Bab 59
Bab 60
Bab 61
Bab 62
Bab 18
Bab 19
Bab 65
Bab 66
Bab 67
Bab 68
Bab 69
Bab 70
Bab 71
Bab 72
Bab 73
Bab 74
Bab 75
Bab 76
Bab 77
Bab 78
Bab 79
Bab 80
Bab 81
Bab 82
Bab 83
Bab 84
Bab 85
Bab 86
Bab 87
Bab 88
Bab 89
Bab 90
Bab 91
Bab 92
Bab 93
Bab 94
Bab 95
Bab 96
Bab 97
Bab 97
Bab 99
Bab 100
Bab 101
Bab 102
Bab 103
Bab 104
Bab 105
Bab 106
Bab 107
Bab 108
Bab 109
Bab 110
Bab 111
Bab 112
Bab 113
Bab 114
Bab 115
Bab 116
Bab 117
Bab 118
Bab 119
Bab 120
Bab 121
Bab 122
Bab 123
Bab 124
Bab 125
Bab 126
Bab 127
Bab 128
Bab 129
Bab 130
Bab 131
Bab 132
Bab 133
Bab 134
Bab 135
Bab 136
Bab 137
Bab 138
Bab 139
Bab 140
Bab 141
Bab 142
Bab 143
Bab 144
Bab 145
Bab 146
Bab 147
Bab 148
Bab 149
Bab 150
Bab 151
Bab 152
Bab 153
Bab 154
Bab 155
Bab 156
Bab 157
Bab 158
Bab 159
Bab 160
Bab 161
Bab 162
Bab 163
Bab 164
Bab 165
Bab 166
Bab 167
Bab 168
Bab 169
Bab 170
Bab 171
Bab 172
Bab 173
Bab 174
Bab 175
Bab 176
Bab 177
Bab 178
Bab 179
Bab 180
Bab 181
Bab 182
Bab 183
Bab 184
Bab 185
Bab 186
Bab 187
Bab 188
Bab 189
Bab 190
Bab 191
Bab 192
Bab 193
Bab 194
Bab 195
Bab 196
Bab 197
Bab 198
Bab 199
Zoom out
Zoom in
Read with Bonus
Read with Bonus
Bab 184
Bab 9
Andrea tak pernah tahu dia boleh bahagia sebegini.
Tak pernah tahu yang hidup boleh rasa ringan semula. Bahawa ketawa boleh terlepas begitu mudah dari bibirnya. Bahawa dia boleh bangun pagi tanpa rasa seperti menyeret diri melalui hari lagi, hanya untuk terus hidup.
Untuk sekian lama, dia r...