Read with BonusRead with Bonus

บทเก้าสิบหก

นั่งอยู่ตรงนั้นขณะที่เธอปิดประตูแล้วจ้องมองไปที่ลูกพี่ลูกน้องของฉันที่กำลังหลบสายตาฉันอยู่ เขาดูย่ำแย่มาก และฉันห้ามความโกรธที่พุ่งขึ้นมาไม่ได้เมื่อเห็นว่าเขาถูกทำร้ายแบบนี้ แต่เขายังมีชีวิตอยู่ และความโล่งใจที่รู้ว่าเขาปลอดภัยทำให้ฉันรู้สึกดีกว่าความโกรธในตอนนี้ เขาโชคดีที่ชาร์ลีพบเขาในเวลาที่พวกเร...