Read with BonusRead with Bonus

บทที่แปดสิบสี่

โดเมนิโก

เสียงประตูเหล็กเปิดดังสนั่นในหูของเขา ทำให้เขาสะดุ้งด้วยความเจ็บปวด หายใจตื้นๆ ขาและแขนชาหมดความรู้สึกจากการถูกมัดติดกับเก้าอี้มาราว 48 ชั่วโมงแล้ว ใบหน้ารู้สึกช้ำและฟกช้ำจากการถูกทุบตีซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาไม่เข้าใจว่าทำไมพวกมันไม่ฆ่าเขาให้รู้แล้วรู้รอดไป ทำไมอเลฮานโดรยังไม่มาพบเขาและเรียก...