Read with BonusRead with Bonus

บทที่สิบห้า

กาเบรียลา

นี่เป็นสถานที่สุดท้ายที่ฉันคาดว่าเขาจะพาฉันมา ฉันคิดถึงเรื่องนี้มาตลอดตั้งแต่เราลงจอด แต่ฉันไม่แน่ใจว่าเมื่อไหร่ที่ฉันจะได้มา เพราะตามหลักแล้ว ฉันยังคงเป็นนักโทษที่ไม่สามารถไปไหนมาไหนได้

แต่การที่เขาพาฉันมาเองโดยที่ฉันไม่ต้องขอเกือบทำให้ฉันน้ำตาไหล ความรู้สึกพลุ่งพล่านในอกฉันขณะที่เราไป...