Read with BonusRead with Bonus

บทที่สิบ

ฉันรีบลงจากเครื่องบินทันทีที่ทำได้ มันเป็นเพียงอาคารผู้โดยสารเล็กๆ และเป็นทุ่งหญ้ามากกว่าอะไร ฉันเป็นคนแรกที่ลงจากเครื่อง ฉันคิดว่าเอนโซ่หรือชาร์ลีจะห้ามไม่ให้ฉันวิ่งลงบันไดทันทีที่มันถูกวางลงบนพื้น แต่พวกเขาไม่ได้ทำ พวกเขาปล่อยให้ฉันวิ่งอย่างอิสระ

และฉันก็กำลังวิ่งอย่างเสรี พร้อมกับร้องไห้ไปด้วย ...