เทพธิดาและหมาป่า

บทที่ 8

ฉันพบตัวเองบนโซฟาหนังมุมขนาดใหญ่ในห้องที่มีเพดานสูง ผนังสีข้าวโอ๊ต และหน้าต่างยื่นที่มองเห็นสวนสวยงามที่สุด พื้นไม้แข็งทอดยาวตลอดห้อง มีพรมสี่เหลี่ยมสีกรมท่าหนาวางตรงกลาง และโต๊ะกาแฟไม้โอ๊กวางอยู่ด้านบน มีเก้าอี้หนังสีน้ำตาลอ่อนแบบมีที่วางแขนสองตัวอยู่ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะ ผ้าม่านและผ้าคลุมมีสีเดียวกับพรม และมีเตาผิงไม้ขนาดใหญ่ตรงหน้าฉัน มันสวยงามมาก เป็นสถานที่ที่ฉันฝันว่าจะได้อาศัยอยู่สักวัน ทีวีติดผนังมีขนาดเกือบเท่ากับเตาผิงที่อยู่ด้านล่าง และมีชั้นวางหนังสือบนผนังด้านหลังฉันเต็มไปด้วยหนังสือปกหนัง ทุกอย่างในนั้นบ่งบอกถึงความมั่งคั่งและรสนิยม ฉันลุกจากโซฟาเพื่อสำรวจห้องและอาจจะบ้านเพิ่มเติมเมื่อแขนแข็งแรงคู่หนึ่งโอบรอบเอวฉัน ร่างใหญ่โตของเขาทำให้ฉันรู้สึกเล็กและมีค่า ทันทีที่ได้กลิ่นของเขา ฉันรู้ว่าเป็นใคร ริมฝีปากของเขาประทับลงบนลำคอฉัน มือของเขาลูบไล้ขึ้นลงตามร่างกายฉัน ฉันรู้สึกว่ากางเกงในของฉันชุ่มไปด้วยความต้องการ เสียงถอนหายใจหลุดออกจากริมฝีปากขณะที่เขายังคงรุกเร้าลำคอฉัน ฉันยกแขนขึ้นจับผมของเขาเพื่อให้ริมฝีปากของเขาแนบชิดกับลำคอ มือซ้ายของเขาลูบคลำหน้าอกฉัน ขณะที่มือขวาสอดเข้าไปในกางเกงยีนส์ เขาสอดนิ้วเข้าไปใต้กางเกงใน ฉันรู้สึกถึงลมหายใจร้อนบนติ่งหูขณะที่เขาหัวเราะเบาๆ

"แมวน้อย เธอเปียกมากเลย และฉันยังไม่ได้เริ่มทำให้เธอมีความสุขเลย" เขากระซิบ "ฉันชอบที่เธอตอบสนองต่อสัมผัสของฉันแบบนี้" ฉันกัดริมฝีปากเพื่อกลั้นเสียงครางไว้ นิ้วของเขาแกล้งล้อเล่นที่ช่องทางของฉันและทำให้ฉันหอบ ฉันปรารถนาให้เขาสอดนิ้วลึกเข้าไปข้างในและให้ความสุขที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่ให้ได้ สะโพกของฉันขยับไปข้างหน้า คำวิงวอนเงียบๆ ขอให้มากกว่านี้ ให้เขาสัมผัสจุดที่จะทำให้นิ้วเท้าของฉันงอ "ใจเย็นๆ แมวน้อย ฉันยังแกล้งเธอไม่พอ" ฉันครางออกมาโดยไม่ตั้งใจ นิ้วของฉันจับผมของเขาแน่นขึ้น มืออีกข้างเลื้อยไปถูไถความแข็งขืนที่กำลังเติบโตของเขา แต่เขาปล่อยหน้าอกฉันเพื่อคว้าข้อมือฉันไว้ หยุดฉันก่อนที่นิ้วของฉันจะได้แตะต้องเขา "ถ้าฉันต้องบอกให้เธอใจเย็นอีกครั้ง ฉันจะลงโทษเธอที่ไม่เชื่อฟัง" เขาคำรามใส่หูฉัน เขากัดติ่งหูฉันจนฉันครางอีกครั้ง ความแข็งขืนของเขากดดันก้นฉัน "ฉันเตือนเธอแล้วนะแมวน้อย" เขาพึมพำขณะดึงมือออกจากระหว่างขาของฉัน เขาหมุนตัวฉันและขณะที่ดวงตาของเขาจ้องมองฉัน เขาเลียนิ้วข้างหนึ่งที่เปล่งประกายด้วยน้ำของฉัน ฉันกัดริมฝีปากพยายามไม่ครางและล้มเหลวเมื่อเขาค่อยๆ ดูดนิ้วที่เหลือจนสะอาด เขายิ้มเจ้าเล่ห์ จูบจมูกฉัน แล้วโยนฉันขึ้นบ่าและวิ่งขึ้นบันไดทีละสองขั้น เขาเตะประตูห้องนอนเปิดและโยนฉันลงบนเตียงสี่เสาขนาดมหึมา ฉันร้องกรี๊ดด้วยความประหลาดใจและดีใจเมื่อกระเด้งบนที่นอน เขาคลานขึ้นมาระหว่างขาของฉันและตรึงแขนฉันไว้เหนือศีรษะ ริมฝีปากของเขากระแทกลงบนริมฝีปากของฉัน เขากัดริมฝีปากล่างของฉันจนฉันครางออกมา เขาสอดลิ้นเข้ามาในปากฉัน ลิ้มรสฉันอย่างนุ่มนวลก่อนจะเร่าร้อนขึ้น ฉันเกี่ยวขาของฉันรอบเอวของเขาเพื่อดึงเขาเข้ามาใกล้ขึ้น ต้องการความเสียดสีที่จำเป็นเพื่อบรรเทาความปรารถนาที่กำลังก่อตัวในแก่นกายของฉัน เขายกเสื้อฉันขึ้นเหนือศีรษะและจับแขนฉันไว้อีกครั้ง ริมฝีปากของเขาเคลื่อนไปตามกระดูกไหปลาร้าลงไปยังส่วนที่เปิดเผยของหน้าอกฉัน นิ้วของเขาปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของฉันอย่างรวดเร็ว พวกมันลากผ่านหน้าท้องฉัน ฉันครางอีกครั้ง สัมผัสของเขาทำให้เกิดขนลุกทุกที่ที่เขาแตะต้อง เขายิ้มเจ้าเล่ห์กับเสียงที่เขาดึงออกมาจากฉัน "ฉันจะสนุกกับการลงโทษเธอนะแมวน้อย" ฉันกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากกับความคิดที่วิ่งผ่านสมองฉัน ทั้งประหม่าและตื่นเต้นกับสิ่งที่เขากำลังจะทำ เขาผลักตัวเองออกจากฉัน ลงไปคุกเข่าระหว่างขาของฉันที่ยังคงพันรอบตัวเขา เขาลูบมือลงมาตามต้นขาถึงหัวเข่าและดึงออกจากตัวเขา "ลุกขึ้นและถอดเสื้อผ้า" เขาสั่ง

"อะไรนะ?" ฉันพูดออกมาโดยไม่ทันคิด

"อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำ เธอถึงหกแล้ว" เขาพูดขณะลุกออกจากเตียงและถอดเสื้อ ฉันเสียสมาธิไปกับร่างกายที่แข็งแกร่งและเซ็กซี่ของเขา ฉันไม่รู้ตัวว่าฉันยังไม่ได้ขยับจนกระทั่งเขาพูด "เจ็ด" เขาคำราม ฉันรีบกระโดดออกจากเตียงและถอดกางเกงยีนส์ ฉันปลดตะขอยกทรง ฉันรู้สึกอายขึ้นมาทันทีและปิดหน้าอกไว้เมื่อยกทรงตกลงพื้น "แปด"

"ฉันทำอะไรผิด?" ฉันพึมพำ ยังคงทั้งกลัวและตื่นเต้นกับสิ่งที่เขาวางแผนจะทำกับฉัน

"อย่าเคยซ่อนร่างกายของเธอจากฉัน และเก้าสำหรับการถามคำถามฉัน" ฉันค่อยๆ ลดแขนลง "กางเกงในด้วย ไม่งั้นฉันจะทำให้เป็นสิบ" ฉันหายใจเข้าอย่างสั่นๆ และเลื่อนกางเกงในที่เปียกชุ่มลงจากต้นขาปล่อยให้มันตกลงพื้น เขายืนอยู่อีกฝั่งของเตียง ไม่ขยับ แค่มองฉัน ฉันต้องต่อสู้กับสัญชาตญาณที่จะปกปิดตัวเอง ฉันไม่รู้จะทำอย่างไรกับแขนของฉันและพบว่าตัวเองกอดท้องไว้อย่างไม่แน่ใจว่าจะทำอย่างไร "ขึ้นเตียง ตรงกลาง นอนหงาย" ฉันลังเล กลัวเล็กน้อย "สิบ" เขาหัวเราะขณะเดินอ้อมเตียง "ฉันจะไม่มีวันทำอะไรที่เธอไม่ต้องการให้ฉันทำ พูดว่าเหลืองถ้าเธอไม่แน่ใจหรือถ้าเธอต้องการให้ฉันช้าลง และแดงถ้าเธอต้องการให้ฉันหยุด เธอต้องพูดและบอกฉันถ้าเธอรู้สึกไม่สบายใจกับสิ่งที่ฉันกำลังทำ เข้าใจไหม?" ฉันพยักหน้า หัวใจของฉันอยู่ในลำคอเพียงแค่คิดถึงมัน "ใช้คำพูดสิ แมวน้อย" เขาพึมพำใส่ริมฝีปากฉันก่อนจะจูบฉันอย่างหิวกระหาย

"ค่ะ หนูเข้าใจแล้ว หนูจะบอกถ้ารู้สึกไม่สบายใจ" ฉันหายใจเข้าลึกๆ โหยหาให้ริมฝีปากของเขากลับมาบนผิวของฉันอีกครั้ง

"เด็กดี ตอนนี้ขึ้นไปบนเตียงสิ" ฉันรีบปีนขึ้นเตียงและวางตัวตรงกลาง "ยกแขนขึ้น" ฉันยกแขนขึ้นเหนือศีรษะ ยังคงรู้สึกประหม่าและกลัวนิดๆ ว่าเขาจะผิดหวังถ้าฉันขอให้เขาหยุด เขาเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าไม้สวยงามและหยิบพวกกำไลหนังสี่อันที่มีโซ่เงินติดอยู่ออกมา ตาฉันเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้นเป็นส่วนใหญ่ เมื่อเขาโยนสามอันลงบนเตียงและเข้ามาหามือขวาของฉัน

"คุณกำลังจะทำอะไรคะ?" ฉันถามด้วยความประหม่านิดๆ

"สิบเอ็ด" เขาหัวเราะเบาๆ "ถ้าคุณอยากให้ผมหยุด คุณต้องใช้สี ไม่อย่างนั้นคุณต้องอดทนและรอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น" ฉันบิดตัวเล็กน้อยเมื่อเขาพันกำไลรอบแขนของฉัน ฉันสังเกตเห็นว่ามีที่จับโฟมให้ฉันกำ ฉันมัวแต่มองมันจนไม่ทันสังเกตว่าเขาคล้องโซ่รอบเสาเตียง เขาเลื่อนลงไปที่เท้าขวาของฉันและใส่กำไลคล้ายกันรอบข้อเท้าของฉัน แล้วคล้องโซ่รอบเสาที่อยู่ใกล้ที่สุด ตอนนั้นเองฉันถึงรู้ตัวว่าเขากำลังทำอะไร และความร้อนวูบวาบขึ้นมาที่แก้มฉัน เขาเคลื่อนไปทางด้านซ้ายของฉันและมองขึ้นมาเพื่อตรวจสอบฉันอย่างไม่ใส่ใจ เขาเหลือบมองสองครั้งเมื่อเห็นสีหน้าของฉัน "พระเจ้า ที่รัก คุณดูสวยมากเวลาที่หน้าแดงแบบนั้น" ฉันไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ที่จะหน้าแดงกว่านี้ แต่ฉันแน่ใจว่าฉันทำได้ "อย่าอาย แมวน้อย คุณดูน่ากินมากตอนนี้" เขาใส่กำไลที่ด้านซ้ายของฉันเสร็จและค่อยๆ ปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของเขา ฉันกัดริมฝีปากอย่างสิ้นหวัง อยากรู้สึกถึงริมฝีปากของเขาบนริมฝีปากของฉัน อยากรู้สึกถึงร่างกายของเขาบนร่างกายของฉัน "ผมเตือนคุณแล้วเรื่องการกัดริมฝีปากนั่น คุณอยากให้ผมกัดมันให้คุณไหม?"

"อาจจะ..." ฉันยิ้ม ความร้อนวูบกลับมาที่แก้มอีกครั้ง โดยไม่มีการเตือน เขาพุ่งตัวลงมาบนตัวฉัน โจมตีริมฝีปากของฉันอย่างดุเดือด กัดริมฝีปากล่างของฉัน ฉันหายใจเฮือกโดยไม่ตั้งใจ และเขาสอดลิ้นเข้ามาในปากของฉัน หมุนวนรอบลิ้นของฉัน ฉันรู้สึกว่ายอดอกของฉันแข็งตัวกับอกกว้างของเขา และฉันเริ่มส่งเสียงครางเบาๆ ฉันต้องการให้เขาอยู่ข้างในตัวฉัน ฉันรู้สึกได้ถึงความชื้นที่ไหลลงมาตามต้นขาของฉัน เขาทำเสียงคำรามในลำคอขณะที่เขาลากจมูกของเขาจากไหล่ไปที่คอของฉัน ปลายจมูกของเขาทำให้ผิวของฉันรู้สึกซ่าอย่างน่าพิศวง เขาจูบและกัดฉันเบาๆ ด้วยฟันของเขา ขณะที่เขาเคลื่อนลงไปที่หน้าอกของฉัน แหย่ยอดอกของฉันด้วยลิ้นของเขา ฉันครางเมื่อเขาเคลื่อนต่ำลงไปเหนือท้องของฉัน ฉันดึงพันธนาการ ฉันอยากรู้สึกถึงผิวของเขา และลูบนิ้วผ่านเส้นผมของเขา เขามองขึ้นมาและยิ้มให้ฉันเมื่อเขาได้ยินเสียงโซ่กระทบกันและรู้ว่าฉันกำลังทำอะไร มันทำให้ฉันรู้สึกไม่แน่ใจขึ้นมาทันที เขาเคยทำแบบนี้กับผู้หญิงกี่คนแล้ว? ฉันควรพูดอะไรไหม? ฉันสงสัย ลังเล ครึ่งหนึ่งของฉันอยากรู้ว่าเขาวางแผนจะลงโทษฉันอย่างไร อีกครึ่งหนึ่งรู้สึกกังวลว่าฉันกำลังเกินขีดความสามารถของตัวเอง เขาเคลื่อนลงไปอีก และกัดต้นขาของฉัน เบาๆ แต่มากพอที่จะทำให้ขาของฉันกระตุกกับกำไล เขาทิ้งรอยจูบและรอยกัดไว้ขณะที่เขาเคลื่อนเข้าใกล้และใกล้จุดซ่อนเร้นของฉัน ฉันเริ่มหายใจหนักขึ้นเมื่อลมหายใจร้อนของเขาสัมผัสฉัน เขาวางมือทั้งสองข้างของร่องที่เปียกชื้นของฉันและเลียทั่วตัวฉัน ฉันร้องออกมา ทั้งร่างกายของฉันสั่นเมื่อเขาดูดคลิตอริสของฉัน เขาเลียฉันอีกครั้งและฉันครางเสียงดัง เขาคาบคลิตอริสของฉันไว้ระหว่างฟันขณะที่เขาเลีย แล้วดูด ฉันเริ่มท่องซ้ำๆ "โอ้พระเจ้า ใช่!" ซ้ำแล้วซ้ำอีก เสียงดังขึ้นเรื่อยๆ ในแต่ละครั้งเมื่อความสุขสุดยอดของฉันก่อตัวขึ้น มือของเขาเคลื่อนไปใต้ต้นขาของฉัน จับพวกมันแน่นขณะที่เขาโจมตีต่อไป ด้วยการสั่นสะท้านครั้งสุดท้าย ฉันรู้สึกถึงคลื่นความสุขสุดยอดที่ซัดผ่านฉัน คลื่นแล้วคลื่นเล่าของความสุขล้นเหลือ ลิ้นของเขาปฏิเสธที่จะหยุด ฉันหายใจไม่ออกเพราะมันเป็นความสุขที่รุนแรงมาก

"อืมม์ หนึ่ง" เขาพึมพำขณะที่เขาจูบต้นขาของฉันอย่างรักใคร่ก่อนที่เขาจะดันนิ้วของเขาลึกเข้าไปในตัวฉันและนวดจุดจีของฉันขณะที่ลิ้นของเขากลับมาโจมตีอีกครั้ง ฉันเพิ่งเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรในตอนที่ตาของฉันเหลือกขึ้น ร่างกายของฉันยังไม่ได้ฟื้นตัวจากความสุขสุดยอดครั้งแรก ฉันไม่รู้ว่าฉันจะรับไหวอีกครั้งหรือไม่ ไม่ต้องพูดถึงอีกสิบครั้ง ฉันเริ่มครางและหัวเราะคิกคัก คลิตอริสที่ไวต่อความรู้สึกของฉันส่งอาการกระตุกไปทั่วร่างกาย เขาไม่หยุด เขานับต่อไปหลังจากการปลดปล่อยทุกครั้ง เมื่อเรามาถึงครั้งที่สาม ฉันสูญเสียความสามารถในการพูด ฉันพูดจาไร้สาระเหมือนคนโง่ ร่างกายของฉันสั่นสะท้านกับทุกการเลียและดูด นิ้วของเขา ต้นขาของฉัน และเตียงเปียกชุ่มไปหมด แต่เขาปฏิเสธที่จะยอมแพ้ ฉันต่อสู้กับพันธนาการ สิ้นหวังที่จะยุติการลงโทษของเขาและให้มันดำเนินต่อไป เมื่อถึงครั้งที่หก ความสุขกลายเป็นความเจ็บปวด มันรุนแรงมากจนฉันสูญเสียการควบคุมร่างกายทั้งหมด ฉันแทบหายใจไม่ออกก่อนที่เขาจะเริ่มใหม่ เมื่อถึงครั้งที่สิบ ฉันครางเบาๆ น้ำตาไหลอาบใบหน้า ทั้งร่างกายของฉันปวดร้าว ข้อมือและข้อเท้าของฉันรู้สึกช้ำจากการต่อสู้กับกำไล และลมหายใจของฉันออกมาเป็นห้วงๆ อย่างทรมาน "อีกแค่ครั้งเดียวนะที่รัก คุณคิดว่าคุณรับไหวไหม?" เขาถามด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่าด้วยความปรารถนา ขณะที่เขาเคลื่อนขึ้นมาบนร่างกายของฉัน เขาเช็ดหน้าด้วยเสื้อของเขาและจูบฉันเบาๆ ฉันพยักหน้าได้แค่ครั้งเดียว ขณะที่ฉันจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขา "คุณต้องใช้คำพูดเพื่อให้ผมรู้ว่าคุณทำได้" เขาลากจมูกของเขาตามไหล่ของฉันอีกครั้ง ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ และสั่น

"ค-ค-ค่ะ หนู... หนูรับไหว... อีกครั้ง... อีกครั้งเดียว"