Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 30

เขาก้มลงมาจูบฉัน เป็นจูบที่อ่อนโยนและหวานซึ้ง แต่กลับทำให้ประกายไฟระหว่างเรากลับลุกโชนขึ้นอีกครั้ง เขาครางและถอยห่างออกไป

"บางทีฉันควรพาเธอกลับบ้านตอนนี้ ฉันไม่รู้ว่าจะทนเดินไปไหนมาไหนกับเลือดที่พุ่งไปที่อื่นที่ไม่ใช่สมองได้อีกนานแค่ไหน" เขาหัวเราะเบาๆ ขณะที่ปรับกางเกง ฉันกัดริมฝีปาก เขาคำรามเบาๆ ข...