หมาป่าสาปแช่ง

บทที่ 68

ดาริอุส

ผมรู้สึกถึงความตึงเครียดในอากาศ คุณแม่ดูเหมือนจะสังเกตเห็นเช่นกันเพราะเธอหลับตาและก้มศีรษะลงเล็กน้อย สายตาของผู้ชมแบ่งออกระหว่างผมกับลูน่าปลอม ราวกับว่าพวกเขากำลังพยายามจำหน้าเธอ หรืออาจแค่ช็อคเกินไป หรืออาจคิดว่าผมจะไม่มีวันพบคู่ชะตากรรมของผม แต่เมื่อผมเห็นชายผมเทาคนหนึ่งอ้าปากพูด หัวข...