Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 22

บทที่ 22

มาเรียม ~

ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความอ่อนเพลียอย่างหนัก ฉันไม่สามารถยืนบนเท้าตัวเองได้ ขาของฉันไร้ความรู้สึก และช่องคลอดของฉันเจ็บปวดมากจนไม่สามารถบรรยายได้

ฉันพยายามแยกขาออกเพราะรู้ว่ายิ่งปิดเท้าชิด ยิ่งรู้สึกเจ็บ ราวกับว่าฉันถูกพี่น้องโกลเด้นทำให้ฟกช้ำตอนที่พวกเขามีเซ็กส์กับฉัน

ฉันจำได้ว่า...