Read with BonusRead with Bonus

บทเจ็ดสิบห้า - ฉันต้องการให้สิ่งนี้เป็นไปได้ดี

คอนราดจับมือมายาแน่นขึ้นเมื่อเราเดินมาถึงร้านอาหาร ผมหยุดและหันเธอมาเผชิญหน้ากับผม

"ใจเย็นๆ ที่รัก ทุกอย่างจะเรียบร้อย หายใจลึกๆ สักครู่นะ" ผมพูดเบาๆ พลางลูบใบหน้าเธอ

เธอพยักหน้า หลับตาและหายใจลึกๆ เธอลืมตาขึ้นมองผมอีกครั้ง "ฉันทำได้"

ผมจูบเธอเบาๆ "ใช่ เธอทำได้"

ผมเชื่อจริงๆ ว่าแม่ผมจะใจดีกับเธอ...