Chapter
Chapters
บทที่หนึ่ง - ฟ**กชีวิตของฉัน
บทที่สอง - วันนี้เป็นภัยพิบัติ
บทที่สาม - ฉันสามารถพักคืนที่เหลือได้หรือไม่?
บทที่สี่ - ฉันสามารถแกล้งทำเป็นเวลาหนึ่งคืน
บทที่ห้า - คุณไม่รู้จักฉันด้วยซ้ำ
บทที่หก - มันจะไม่สำคัญ
บทที่เจ็ด - ฉันไม่สามารถเอาเธอออกจากหัวของฉันได้
บทที่แปด - ฉันรู้ว่าเขาจะไม่รู้จักฉัน
บทที่เก้า - ฉันไม่แน่ใจว่าทำไม
บทที่สิบ - ฉันต้องการให้วันนี้สิ้นสุดลง
บทที่สิบเอ็ด - ฉันต้องรู้เพิ่มเติม
บทที่สิบสอง - ขนมหวาน
บทที่สิบสาม - ฉันปฏิเสธที่จะทิ้งไว้แบบนี้
บทที่สิบสี่ - ความคิดที่ไม่บริสุทธิ์
บทที่สิบห้า - ฉันต้องการให้เธอเปิดตัว
บทที่สิบหก - ไม่มีการตัดสิน
บทที่สิบเจ็ด - ความคิดของคุณทำให้ฉันกลัว
บทที่สิบแปด - เหตุผลล้าน ว่าทำไมไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้
บทที่สิบเก้า - คุณอยากเห็นฉันไหม?
บทที่ยี่สิบ - ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาเป็นเวลานาน
บทที่ยี่สิบที่หนึ่ง - ฉันไม่คาดหวังอะไรเลย
บทที่ยี่สิบสอง - ฉันไว้วางใจคุณ
บทที่ยี่สิบสาม - บางทีมันอาจเป็นสัญลักษณ์
บทที่ยี่สิบสี่ - บางทีเขาอาจเปลี่ยนใจได้
บทที่ยี่สิบห้า - โทร. สามโมงเช้า
บทที่ยี่สิบหก - แผนอาหารกลางวันที่ไม่คาดคิด
บทที่ยี่สิบเจ็ด - เกิดอะไรขึ้นมา?
บทที่ยี่สิบแปด - ฉันจะหลบหนีอดีตของฉันหรือไม่!
บทที่ยี่สิบเก้า - ฉันพร้อมมากกว่า
บทที่สามสิบ - ฉันไม่คุ้นเคยกับการสัมผัสที่อ่อนโยนเช่นนี้
บทที่สามสิบที่หนึ่ง - ความรู้สึกไม่สบายใจ
บทที่สามสิบสอง - บางอย่างไม่ถูกต้อง
บทที่สามสิบสาม - ฉันจะอยู่ที่นี่เพื่อเธอ
บทที่สามสิบสี่ - ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น?
บทที่สามสิบห้า - โปรดบอกฉันว่าเกิดอะไรขึ้น?
บทที่สามสิบหก - คุณคิดถึงฉันไหม?
บทที่สามสิบเจ็ด - อย่าทำให้ฉันบอกคุณอีกครั้ง
บทที่สามสิบแปด - หลีกหนีจากทุกอย่าง
บทที่สามสิบเก้า - ลืมเรื่องทั้งหมดสักครู่
บทที่สี่สิบ - การรักษาเจ้าหญิง
บทสี่สิบที่หนึ่ง - คนจากอดีต
บทสี่สิบสอง - ของฉัน!
บทสี่สิบสาม - ฉันไม่สามารถทำลายได้
บทสี่สิบสี่ - ขอให้โชคดีกับสิ่งนั้น
บทสี่สิบห้า - เกิดอะไรขึ้นกับเธอ?
บทสี่สิบหก - สิ่งนี้ไม่สามารถเกิดขึ้นได้!
บทสี่สิบเจ็ด - ฉันควรจะพูดกับเธอให้มันออกไป!
บทสี่สิบแปด - รู้สึกเหมือนโลกกำลังต่อต้านเรา
บทสี่สิบเก้า - ฉันปฏิเสธที่จะปล่อยให้เขาไปหาฉัน
บทที่ห้าสิบ - มันจะทำให้จิตใจของฉันสบายใจ
บทห้าสิบที่หนึ่ง - ฉันไม่มีทางเลือก
บทห้าสิบสอง - ฉันหวังว่าเขาจะหายไป
บทห้าสิบสาม - ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรจะออกไป
บทห้าสิบสี่ - มีความสุขที่ได้คุณกลับมา
บทห้าสิบห้า - คุณทำให้ฉันคนขัดแย้งมาก
บทห้าสิบหก - แรงกดดันมากเกินไป
บทที่ห้าสิบเจ็ด - ปรากฏในนาทีสุดท้าย
บทที่ห้าสิบแปด - ฉันไม่รู้ว่าคุณทนกับฉันอย่างไร
บทที่ห้าสิบเก้า - ฉันจะหาวิธีจัดการกับมัน
บทที่หกสิบ - ฉันไม่ได้เสี่ยงนั้น
บทหกสิบหนึ่ง - ทั้งหมดนี้ต้องหยุด
บทหกสิบสอง - มันเป็นความผิดของฉัน
บทหกสิบสาม - เธอจะไม่ไปไหนเลย
บทหกสิบสี่ - ความผิดจะไม่หายไป
บทหกสิบห้า - เรื่องการแก้ไข
บทหกสิบหก - ฉันหวังว่าทุกวันจะเป็นแบบนี้
บทหกสิบเจ็ด - ฉันพลาดสิ่งนี้
บทหกสิบเจ็ด - เขาจะยอมแพ้เมื่อไหร่?
บทหกสิบเก้า - ฉันต้องการให้เธอมีความสุข
บทที่เจ็ดสิบ - คุณนำฉันไปทำอะไร
บทเจ็ดสิบหนึ่ง - เขาไม่มีสิทธิ์!
บทเจ็ดสิบสอง - คุณต้องพยายามมากขึ้น
บทเจ็ดสิบสาม - ฉันต้องสงบสติอารมณ์
บทเจ็ดสิบสี่ - ฉันกังวลมาก
บทเจ็ดสิบห้า - ฉันต้องการให้สิ่งนี้เป็นไปได้ดี
บทเจ็ดสิบหก - มันเป็นเช้าสวัสดีแล้ว
บทเจ็ดสิบเจ็ด - มันดีมากเสมอ
บทเจ็ดสิบแปด - มันคือสิ่งที่เราต้องการ
บทเจ็ดสิบเก้า - ฉันเสียใจทางเลือกของฉัน
บทที่แปดสิบ - ความประหลาดใจที่ดี
บทแปดสิบที่หนึ่ง - การผูกพันกัน
บทแปดแปดสิบสอง - ความกังวลหลักของฉันคือเธอ
บทแปดสิบสาม - ฉันปฏิเสธที่จะปล่อยให้เขาตกใต้ผิวหนังของฉันในวันนี้
บทแปดแปดสิบสี่ - ฉันภูมิใจในตัวคุณ
บทที่แปดสิบห้า - รู้สึกไม่อาจพอ
บทแปดสิบหก - คุณหวังว่าพวกเขาจะพบคุณก่อนที่ฉันจะทำ
บทแปดสิบเจ็ด - เราสามารถทำข้อตกลงได้
บทแปดแปดสิบแปด - ถึงเวลาแล้ว
บทแปดแปดสิบเก้า - ฉันไม่รู้สึกเหมือนตัวเอง
บทที่เก้าสิบ - ลอนดอน
บทเก้าสิบที่หนึ่ง - มันคือสิ่งที่เราต้องการ
บทเก้าสิบสอง - คนสุดท้ายที่ฉันคาดหวัง
บทเก้าสิบสาม - มันเป็นคืนที่ยอดเยี่ยม
บทเก้าสิบสี่ - บางสิ่งพิเศษ
บทเก้าสิบห้า - ใช้ประโยชน์สูงสุดจากคืนสุดท้ายของเรา
บทเก้าสิบหก - เธอไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้
บทเก้าสิบเจ็ด - ขอบคุณ
บทเก้าสิบแปด - ฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่ถูกต้องคือการทำ
บทเก้าสิบเก้า - คนขี้ขลาดมากเกินไป
บทหนึ่งร้อย - เราไม่ควรมีความลับ
บทหนึ่งร้อยหนึ่ง- ฉันทำมันเพื่อปกป้องคุณ
บทหนึ่งร้อยสอง - เขาไม่สมควรได้รับมัน
บทหนึ่งร้อยสาม - ไม่ใช่สำหรับตอนนี้
บทหนึ่งร้อยสี่ - การพักผ่อนที่น่าประหลาดใจ
บทหนึ่งร้อยห้า - ปลายทางสุดท้ายของเรา
บทหนึ่งร้อยหก - คืนเดท!
บทหนึ่งร้อยเจ็ด - ช่วงเวลาที่จะเปลี่ยนทุกอย่าง
บทหนึ่งร้อยแปด - คืนที่สมบูรณ์แบบ
บทหนึ่งร้อยเก้า - สุดท้ายสิ่งที่ดีที่จะเฉลิมฉลอง
บทหนึ่งร้อยสิบ - สิ่งต่างๆกำลังมองขึ้นมา
บทหนึ่งร้อยสิบเอ็ด - มันจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด
บทหนึ่งร้อยสิบสอง - คุณจะพบบางอย่าง
บทหนึ่งร้อยสิบสาม - สิ่งที่ยากที่สุด
บทหนึ่งร้อยสิบสี่ - ทั้งหมดนี้คืออะไร?
บทหนึ่งร้อยสิบห้า - ฉันจะพลาดคืนแบบนี้
บทหนึ่งร้อยสิบสิบหก - มันไม่ควรจะเป็นแบบนี้
บทหนึ่งร้อยสิบเจ็ด - ความว่างเปล่า
บทหนึ่งร้อยสิบแปด - ฉันต้องหาเธอ
บทหนึ่งร้อยสิบสิบเอ็ด - ฉันไม่รู้ว่าฉันควร
บทหนึ่งร้อยยี่สิบ - สิ่งที่ฉันรอคอยอยู่
บทหนึ่งร้อยยี่สิบเอ็ด - มันมากเกินไป
บทหนึ่งร้อยยี่สิบสอง - ไม่พร้อมที่จะบอกลา
บทหนึ่งร้อยยี่สิบสาม - ใกล้อีกก้าว
บทหนึ่งร้อยยี่สิบสี่ - ไม่มันเป็นไปไม่ได้
บทหนึ่งร้อยยี่สิบห้า - ทุกนิ้ว
บทหนึ่งร้อยยี่สิบหก - เขาอยู่ที่บ้าน
บทหนึ่งร้อยยี่สิบเจ็ด - บ้าน สำหรับตอนนี้
บทหนึ่งร้อยยี่สิบแปด - เรายังไม่ได้ทำที่นี่
บทหนึ่งร้อยยี่สิบเก้า - เพียงสองสามวัน
บทหนึ่งร้อยสามสิบ - เราต้องพูดคุย
บทหนึ่งร้อยสามสิบหนึ่ง - มันคือสิ่งที่เรารอคอยอยู่
บทหนึ่งร้อยสามสิบสอง - วันที่มีอารมณ์
บทหนึ่งร้อยสามสิบสาม - เราสามารถทำได้เร็วขึ้นหรือไม่?
บทหนึ่งร้อยสามสิบสี่ - การเฉลิมฉลองสำหรับสอง
บทหนึ่งร้อยสามสิบห้า - การเฉลิมฉลอง
บทหนึ่งร้อยสามสิบหก - ขอบคุณการสนับสนุน
บทหนึ่งร้อยสามสิบเจ็ด - กังวล
บทหนึ่งร้อยสามสิบแปด - ในที่สุดก็จบแล้ว
บทหนึ่งร้อยสามสิบเก้า - การแก้ไข
บทหนึ่งร้อยสี่สิบ - เซอร์ไพรส์ที่เซ็กซี่
บทหนึ่งร้อยสี่สิบหนึ่ง - วิธีที่ดีที่สุดในการใช้เวลาช่วงบ่าย
บทหนึ่งร้อยสี่สิบสอง - มันจะสมบูรณ์แบบ
บทหนึ่งร้อยสี่สิบสาม - การเข้าใกล้ขึ้น
บทหนึ่งร้อยสี่สิบสี่ - ดีกว่าตอนนี้
บทหนึ่งร้อยสี่สิบห้า - ข่าวที่ไม่คาดคิด
บทหนึ่งร้อยสี่สิบหก - วันนี้เป็นวัน!
บทหนึ่งร้อยสี่สิบเจ็ด - ฉันไม่เคยพร้อมสำหรับอะไรเลย
บทหนึ่งร้อยสี่สิบแปด - ฉันไม่สามารถขอวันที่ดีกว่าได้
บทหนึ่งร้อยสี่สิบเก้า - ฉันสามารถผ่อนคลายได้ตอนนี้
บทสรุป - ห้าปีต่อมา
Zoom out
Zoom in
Read with Bonus
Read with Bonus
บทหนึ่งร้อยสอง - เขาไม่สมควรได้รับมัน
มายา
ฉันมานอนหลังอาบน้ำเสร็จ ฉันรู้สึกแย่ที่โกรธเขาหลังจากทุกสิ่งที่เขาทำให้ฉัน แต่มันเจ็บที่เขาโกหกและปิดบังเรื่องสำคัญแบบนี้จากฉัน เขาเปิดช่องทางใหม่ให้คัลลัมเข้าถึงเขาและพวกเรา ฉันขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ร้องไห้ วันนี้ฉันอารมณ์อ่อนไหวมาก มีเรื่องมากมายเกิดขึ้นในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ฉันคิดว่าคลาสป้อ...