รักคุณพ่อสายเปย์

บทสามสิบเจ็ด: ไม่พร้อมที่จะบอกลา

บทที่สามสิบเจ็ด: ยังไม่พร้อมจะบอกลา

เจสสิก้า

การเดินกลับไปเรียนช่างเป็นเรื่องน่าสยดสยอง ฉันรู้สึกเหมือนลูกเพนกวินที่เพิ่งเกิดที่ยังไม่รู้วิธีเดินด้วยขาเล็กๆ ของมัน ฉันปวดเมื่อยไปทั้งตัวและอยากจะงีบหลับสักหน่อย แต่ฉันยังมีเรียนอีกสามคาบ นั่นหมายถึงอีกหนึ่งชั่วโมงแห่งความทรมานล้วนๆ

ฉันเห็นแจนิซเดิ...