Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 88

ฟีนิกซ์

ผมรู้สึกถึงอารมณ์ผสมปนเปของหมาป่าน้อยของผมผ่านสายสัมพันธ์ เธออยู่กับเพื่อนๆในห้องถัดไป ผมรู้ว่าเธอจะเรียกผมถ้าต้องการ แต่สัญชาตญาณที่จะไปดูเธอกำลังกัดกินผมอยู่ ผมสลัดความรู้สึกนั้นทิ้งและกลับมาโฟกัสอีกครั้ง ยืนอยู่ข้างลุงลุค เราทั้งคู่จ้องมองภาพจากกล้องวงจรปิดที่ส่งมาจากคลับเฮาส์ของพวกเดวิล...