




บทที่ 5 พวกเขาสามารถเป็นพี่สาวได้หรือไม่?
พอนาตาลีเดินเข้าประตูมา โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เป็นเบลล่า สวอน เพื่อนรักของเธอ
เสียงของเบลล่าดังมาจากโทรศัพท์ "นาตาลี ทำไมนายรับช้าจัง"
นาตาลีหายใจลึกๆ แล้วตอบเบาๆ "มันดึกแล้วนะ ทำไมยังไม่นอนอีก มีอะไรหรอ"
เบลล่าเสนออย่างร่าเริง "ไปเที่ยวกันวันเกิดนายมะรืนนี้กันเถอะ"
นาตาลียิ้ม เบลล่าเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ เธอยุ่งกับการไปโรงพยาบาลจนลืมวันเกิดตัวเอง แต่เบลล่ากลับจำได้
"เบลล่า ขอบใจนะ" นาตาลีพูดอย่างจริงใจ
เบลล่าบอก "อย่าเพิ่งซึ้งไป ฉันมีของขวัญให้นายด้วย!"
ของขวัญเหรอ? หัวใจของนาตาลีอบอุ่นขึ้น นอกจากแม่ของเธอแล้ว มีแค่เบลล่าเท่านั้นที่จำวันเกิดเธอได้
หลังจากวางสาย นาตาลีค้นกระเป๋าของเธอ เธอตกใจที่พบจี้เพชรอยู่ข้างใน เธอหยิบมันขึ้นมาพิจารณาอย่างใกล้ชิด จี้มีลวดลายเป็นรูปเมฆ ดูเรียบง่ายแต่หรูหรา
เบลล่าแอบใส่นี่ไว้ตอนไหนกัน เธอไม่ทันสังเกตเลย
นาตาลีลังเลครู่หนึ่ง แล้วส่งข้อความหาเบลล่า: [เห็นของขวัญแล้ว ชอบมากเลย ขอบใจนะเบลล่า]
วางโทรศัพท์ลง นาตาลีสวมจี้เพชรรอบคอ แล้วเก็บไว้ใต้เสื้อ เธอชอบมันจริงๆ
วันรุ่งขึ้น ทันทีที่เลิกเรียน นาตาลีรีบวิ่งไปที่ป้ายรถเมล์ ครอบครัวโฮเวิร์ดกำลังจะมาทานอาหารกลางวัน และรีนีเตือนเธอหลายครั้งให้กลับบ้านตรงเวลา
เมื่อเธอรีบไปที่ทางเข้าวิลล่า รถสปอร์ตสีฟ้าของแดเนียลก็จอดตรงหน้าเธอ แดเนียลลงจากรถและจ้องมองเธอ
แดเนียลถามขึ้นก่อน "ทำไมวิ่งเร็วจัง ฉันรอที่ประตูโรงเรียนตั้งนาน ไม่เห็นเธอเลย"
"ฉันรีบกลับบ้านหลังเลิกเรียน" นาตาลีพูด ไม่อยากคุยด้วย เธอหันไปเพื่อเข้าบ้าน
รถเบนท์ลีย์สีดำจอดหน้ารถของแดเนียล แดเนียลโบกมือให้คนในรถ "เอเดรียน เรเชล พวกนายมาพอดีเลย"
นาตาลีไม่คาดคิดว่าจะเจอเอเดรียนที่ประตู ยิ่งไม่คิดว่าแดเนียลจะรู้จักเขา
เอเดรียนลงจากรถ พยักหน้าให้แดเนียล และชำเลืองมองนาตาลี เธอแข็งทื่อไป
แย่แล้ว! เธอลืมหน้ากาก!
แดเนียลรีบแนะนำพวกเขาให้นาตาลี "นาตาลี นี่เอเดรียนลูกพี่ลูกน้องฉัน และนี่เรเชลลูกพี่ลูกน้องฉัน"
จากนั้นเขาหันไปหาเอเดรียน "เอเดรียน นี่นาตาลีเพื่อนร่วมชั้นฉัน"
"นาตาลี" เอเดรียนทวนคำ นึกถึงสาวใช้ตัวสั่นที่เสิร์ฟกาแฟให้เขาก่อนหน้านี้
"พวกนายรู้จักกันเหรอ" แดเนียลดูประหลาดใจ แม้แต่เรเชลก็มองนาตาลีอย่างสงสัย
เอเดรียนเดินเข้าใกล้นาตาลี ดวงตาของเขาสำรวจใบหน้าเธอ เธอดูเหมือนอลิซมาก เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นคนสองคนหน้าตาเหมือนกันขนาดนี้
ตั้งแต่เขาเข้ามาใกล้ นาตาลีเริ่มเครียด กลัวว่าเขาจะจำเธอได้ว่าเป็นผู้หญิงจากคืนนั้น
เธอพูดติดอ่าง "พวกเรา...ไม่รู้จักกัน"
เอเดรียนเลิกคิ้ว มองผู้หญิงที่กำลังตัวสั่น "เธอมีความสัมพันธ์อะไรกับอลิซ"
ฝ่ามือของนาตาลีเหงื่อออกด้วยความประหม่า
ทันใดนั้น อลิซก้าวออกมาจากวิลล่าในชุดสีชมพูอ่อน แต่งหน้าสวยไร้ที่ติ "เอเดรียน นายมาแล้วนี่" เธอพูดอย่างหวานซึ้ง
แดเนียลมองอลิซแล้วตกใจที่เธอหน้าเหมือนนาตาลีมาก เขาหัวเราะ "เอเดรียน นาตาลีกับอลิซเป็นพี่น้องกันหรือเปล่านะ"