เจ้าสาวปลอม: สาวใช้แสนหวานกลายเป็นคุณนายฮาวเวิร์ด

บทที่ 11 การกลับของอลิซ

เมื่อเมลิสซ่าเห็นเอเดรียนและนาตาลีเดินเข้ามา เธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า "แดเนียล เมื่อไหร่ลูกจะพาลูกสะใภ้ที่ดีมาให้แม่ล่ะ เราไม่สนเรื่องภูมิหลังของเธอหรอกนะ แค่เป็นเด็กที่จริงใจเรียบง่ายก็พอแล้ว"

แดเนียลตบไหล่เมลิสซ่าเบาๆ พลางยิ้มอย่างเอ็นดู "แม่ครับ วันนี้เป็นงานหมั้นของเอเดรียน แม่ก็ยังพูดเรื่องนี้อีก"

ขณะที่พูด แดเนียลเงยหน้ามองเอเดรียนและนาตาลีที่เดินเข้ามาหา เมื่อสายตาของแดเนียลตกไปที่หญิงสาวในชุดสีชมพูอ่อน เขาก็อดขมวดคิ้วเล็กน้อยไม่ได้

ทำไมว่าที่เจ้าสาวถึงไม่เหมือนนาตาลีในความทรงจำของเขาเลย เธอดูคุ้นตา เกือบเหมือนนาตาลี

นาตาลีกำมือแน่น พยายามทำใจให้สงบ ไม่กล้าสบตากับแดเนียล

เอเดรียนหันตัวเล็กน้อยและแนะนำเธอ "อลิซ นี่คือป้าเมลิสซ่าของผม"

นาตาลีพูดด้วยเสียงที่แหบเล็กน้อย "สวัสดีค่ะ คุณเมลิสซ่า"

แม้ว่าเสียงของเธอจะไม่เหมือนอลิซเสียทีเดียว แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้น่าเชื่อในสภาพแวดล้อมที่มีเสียงอึกทึก

นาตาลีได้ยินจากเคอร์ทิสว่าเมลิสซ่าเป็นผู้หญิงที่มุ่งมั่นในอาชีพ เนื่องจากสามีของเธอมีปัญหาสุขภาพ เธอจึงเป็นผู้บริหารบริษัทและเป็นคนที่เฉียบแหลมและมีความสามารถมาก

ท่าทีระมัดระวังของนาตาลีทำให้เมลิสซ่าคิดว่า "อลิซ" คนนี้มีมารยาทและเรียบร้อยเป็นพิเศษ

เมลิสซ่าจึงพยักหน้าอย่างเห็นด้วย "เอเดรียน เธอต้องดูแลอลิซให้ดีนะ"

"ได้ครับ" เอเดรียนพูดพลางโอบเอวนาตาลี "นี่คือแดเนียลลูกพี่ลูกน้องของผม พวกคุณเคยเจอกันแล้ว"

นาตาลีมองแดเนียลอย่างประหม่า มือข้างหนึ่งถือแก้วไวน์ อีกข้างกำแน่น

เธอเงียบไป และเอเดรียนคิดว่าอลิซยังคงไม่พอใจกับเหตุการณ์ครั้งล่าสุด เขาจึงไม่ได้สนใจมากนัก

แดเนียลยกแก้วขึ้นพร้อมกับมองอย่างมีความหมาย "ยินดีด้วยนะ อลิซ"

เมื่อได้ยินน้ำเสียงของเขา นาตาลีตกใจจนมือสั่น ทำให้ไวน์หกใส่ชุดของเธอ

"ขอโทษค่ะ!" เธอรีบวางแก้วลงและขอโทษ "ขอตัวก่อนนะคะ"

จากนั้นเธอก็รีบหนีไปที่ห้องพักผ่อน

เอเดรียนขมวดคิ้วเล็กน้อย มองแดเนียลเตือนๆ แต่แดเนียลเพียงยักไหล่อย่างไร้เดียงสา เขาไม่ได้ทำอะไรเลย แต่อลิซกลับมีพฤติกรรมแปลกมาก

"เมลิสซ่าครับ ผมจะไปดูอลิซก่อน" เอเดรียนพูด

เมลิสซ่าพยักหน้าอย่างเฉยเมย

เอเดรียนมุ่งหน้าไปที่ห้องพักผ่อน

ขณะเดียวกัน ในห้องพักผ่อน นาตาลียังไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้

เธอแน่ใจว่าแดเนียลรู้แล้ว!

เธอไม่สามารถอยู่ที่นี่ต่อไปได้อีก

นาตาลีรีบเปลี่ยนชุด แต่ในขณะที่เธอกำลังถอดมันออก เธอก็ได้ยินเสียงประตูเปิดและเสียงของเอเดรียน "อลิซ"

บ้าจริง เธอลืมล็อคประตู!

เธอหันกลับมาอย่างตกใจและเห็นเอเดรียนยืนอยู่ที่ประตู กำลังขมวดคิ้วมองเธอ

นาตาลีกอดชุดไว้แนบอก พยายามปกปิดตัวเอง "คุณมาทำอะไรที่นี่คะ"

เมื่อเห็นความตกใจในดวงตาของเธอ เอเดรียนถามด้วยเสียงต่ำ "เกิดอะไรขึ้น"

"ชุดฉันเปื้อน ฉันกำลังเปลี่ยน" เธอพูด พยายามทำตัวให้สงบ แต่ความประหม่าของเธอเห็นได้ชัด

ดวงตาของเอเดรียนเข้มขึ้น เมื่อเขาเดินเข้ามา เขาสังเกตเห็นว่าแผ่นหลังของเธอไร้ตำหนิ