ไตรภาคแม่มดเขียว

บทที่ยี่สิบ

ฟินน์

เรามาถึงสนามบินแต่เช้าตรู่ พอดีกับตอนที่พระอาทิตย์ขึ้น ผมรู้ว่าเราทั้งคู่เหนื่อยจากการอยู่ดึกเมื่อคืนและตื่นเช้า แต่เราคงได้นอนบนเครื่องบิน

ผมรู้สึกได้ถึงความตื่นเต้นและความประทับใจของแคทตอนที่เราขึ้นเครื่อง เดินขึ้นบันไดไปที่ประตู

เธอมองผมพร้อมรอยยิ้มกว้างและพูดว่า "ฉันรู้สึกเหมือนเป็นประธ...