ไตรภาคแม่มดเขียว

บทที่สิบเก้า

ฟินน์

ผมสั่งอาหารให้นำมาส่งที่ห้องตอนเที่ยงคืน รู้ว่ามันดึกแล้ว แต่เงินพูดแทนได้ทุกอย่าง และผมก็สัญญาว่าจะให้ทิปงามๆ

แคทสวมเสื้อคลุมผ้าไหม ร่างบอบบางของเธอทอดตัวอยู่บนเก้าอี้ที่ระเบียง ขณะที่เธอฟังเสียงมหาสมุทรและวาดภาพลงบนสมุดที่ผมซื้อให้ เธอสวยมากจนหัวใจผมแทบหยุดเต้น ผมถอนหายใจอย่างมีความสุขเพรา...