ไตรภาคแม่มดเขียว

บทที่สิบแปด

ฟินน์

ผมแทบจะกลั้นความตื่นเต้นไว้ไม่อยู่ขณะที่เดินตามแคทไปยังทะเล ผมกวาดสายตาดูชายหาดอย่างรวดเร็ว เพื่อให้แน่ใจว่าเราอยู่กันตามลำพัง มือของผมตกลงที่อาเธม ผมได้ซื้อฝักมาใส่มันและคาดไว้ที่เข็มขัด พวกแวมไพร์ทำให้ผมรู้สึกกังวล และผมจะไม่ปล่อยมันออกจากสายตาแน่นอนจนกว่าจะส่งมันถึงมือพี่ชายผมที่บ้าน

แคทย...