ไตรภาคแม่มดเขียว

โบนัสบทกลับบ้านอีกครั้ง

ผมมองเธอ เหมือนที่ผมทำเสมอ และทำมาตลอด เอนิดอยู่กับหลานๆ ของเรา ซึ่งทุกคนเติบโตเร็วมาก รู้สึกเหมือนผมกะพริบตาแล้วมหาวิทยาลัยก็จบไปแล้ว เด็กๆ ที่เคยเป็นเด็กเล็กและเด็กหัดเดินตอนที่เราจากไปตอนนี้อายุแปดถึงสิบขวบแล้ว พวกเขายังคงรักเอนิดและวิ่งเข้าหาเธอทุกครั้งที่เธออยู่แถวนั้น มีบางอย่างในตัวเธอที่พิเศ...