ไตรภาคแม่มดเขียว

บทที่ยี่สิบสี่

เอนิดหายไปสองคืนกับหนึ่งวันแล้ว และผมมองดูพระอาทิตย์ขึ้นในวันที่สองผ่านหน้าต่างห้องทำงาน คืนนี้จะเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงตอนเที่ยงคืน และเรายังไม่ได้เข้าใกล้คำตอบของปริศนาแปลกๆ ในบทกวีนั้นเลย

ผมไม่ได้กลับไปที่ห้องของเรา เธอไม่อยู่ที่นั่น ผมเลยไปไม่ได้ ผมนอนในห้องทำงาน จะเรียกว่านอนก็ไม่เชิง เพราะส่ว...