ไตรภาคแม่มดเขียว

บทที่สิบห้า

ลีโอ

ผมตื่นขึ้นมา แต่ยังคงหลับตาไว้ ผมกลัวมากว่าถ้าลืมตาขึ้นมาทุกอย่างจะเป็นแค่ความฝันอีกครั้ง แต่คราวนี้ ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอที่แนบชิดอยู่ข้างกาย คราวนี้ กลิ่นหอมหวานของดอกกุหลาบเติมเต็มห้องของผม—กลิ่นของเธอ และคราวนี้ หูของผมได้ยินเสียงลมหายใจที่นุ่มนวลและสม่ำเสมอขณะที่เธอนอน...