Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 64

ผมเดินเข้าไปในป่าอย่างไม่รีบร้อน ใบไม้ร่วงดังกรอบแกรบใต้เท้าเปล่าของผม สูดลมหายใจลึกๆ รอยยิ้มเล็กๆ ปรากฏบนริมฝีปาก ผมรักการอยู่ท่ามกลางธรรมชาติเสมอ แม้ว่าฝูงของผมจะอาศัยอยู่ในเมืองก็ตาม ต้องยอมรับว่ามันทำให้หมาป่าในตัวผมและตัวผมเองรู้สึกหงุดหงิดที่ต้องใช้ชีวิตไปวันๆ โดยไม่สามารถเปลี่ยนร่างได้เพราะกล...