Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 18

มุมมองของฟิโอน่า

โอเค ตอนนี้ฉันสับสนจริงๆ คิ้วของฉันขมวดเข้าหากันขณะที่ฉันจ้องมองเขา แอบหวังลึกๆ ว่าเขาจะบอกฉันเสียทีแทนที่จะมาพูดปริศนาพวกนี้ที่ฉันเริ่มเบื่อมากๆ แล้ว

ฉันคิดว่าฉันพอจะรับได้กับคำตอบนั้นไปก่อน พอใจ (ชั่วคราว) กับคำตอบของเขา ฉันหันไปทางหน้าต่างและมองออกไปยังป่าตรงหน้า แม้จะดูมืดทึม แ...