สามสิบวัน

ที่สอง

ท้องที่ปั่นป่วนทำให้ฉันต้องลุกวิ่งไปห้องน้ำก่อนที่จะได้ตื่นเต็มตา อีกหลายนาทีต่อมาฉันหมดแรงจึงคลานกลับเข้าเตียงตัวสั่น รอให้อาการคลื่นไส้ทุเลาลง เทย์เลอร์ออกไปประชุมอาหารเช้าที่เขาพูดถึงเมื่อวานแล้ว ฉันจึงเอนกายสบายๆ มีเตียงเป็นของตัวเอง

หลังจากข้อเสนอแปลกๆ ครั้งแรกของเทย์เลอร์ พวกเราแทบไม่เคยนอนแย...