สามสิบวัน

ที่ยี่สิบสี่

ฉันยืนอยู่ในครัวของนอนน่า พยายามไม่มองทั้งจุดที่เธอเสียชีวิตและแม่ของฉันที่กำลังโวยวายเป็นภาษาอิตาเลียน แม้ว่าฉันจะมีเชื้อสายอิตาเลียน แต่ฉันก็ไม่เคยเรียนรู้ภาษานี้มากไปกว่าประโยคที่ใช้ตอนไปเที่ยว ดังนั้นฉันจึงไม่เข้าใจเลยว่าแม่กำลังพูดอะไรกับฉัน

พ่อของฉันออกไปซื้อนมหนึ่งไพนท์ และในจังหวะนั้นเองที่...