Read with BonusRead with Bonus

ที่สิบห้า

มือใหญ่ๆ เขย่าตัวฉันให้ตื่น ฉันตีมือนั้นอย่างไร้ประสิทธิภาพ พร้อมพึมพำอะไรไม่เป็นภาษา ฉันได้ยินเสียงหัวเราะของเทย์เลอร์ "ตื่นได้แล้ว คนขี้เซา นี่หลังแปดโมงแล้วนะ" บ้าเอ๊ย! ฉันต้องขึ้นรถไฟในอีกชั่วโมงเดียว ฉันลุกขึ้นนั่ง ยืดตัว และมองเทย์เลอร์ด้วยดวงตาที่ยังพร่ามัว เขาแต่งตัวเรียบร้อยในชุดสูทหรูแล้ว ...