สามสิบวัน

วันที่สิบแปด

เสียงดังที่ชั้นล่างบอกให้ฉันรู้ว่าไปรษณีย์มาส่งแล้ว ฉันจึงเดินลงไปด้วยความหวังว่าหมวกเล็กๆ ที่สั่งไว้ให้บีนจะมาถึง ขณะที่ก้มลงไปหยิบจดหมายกองหนึ่งกับพัสดุเล็กๆ ทุกข้อต่อในร่างกายส่งเสียงประท้วง ตอนนี้ฉันถึงจุดที่แค่อยากให้บีนออกมาแล้ว ฉันเบื่อกับการมีขนาดเท่ากับบ้านหลังหนึ่ง นอนไม่หลับ และรู้สึกอยาก...