Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 45

แอชลินน์

ฉันเปิดประตูผาง "อะไร?" ฉันเห็นสีหน้าตกใจของแม่ที่ยืนอยู่หน้าประตูห้อง "โอ้ ขอโทษค่ะแม่ มีอะไรรึเปล่า?" ฉันมองไปด้านหลังแม่แต่ไม่เห็นใคร แล้วชะโงกข้ามราวบันไดไปมองก็เห็นแต่ความมืด

แม่ดูหวาดกลัว กำโทรศัพท์มือถือแน่นในมือ "แม่ขอเข้าไปได้ไหม? แม่อยากคุยกับหนู"

ฉันถอยหลังจากประตู พยักหน้าให้...