Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 39

แอชลิน

ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมา ชั่วขณะหนึ่งลืมไปว่าตัวเองอยู่ที่ไหน หลังของฉันปวดเมื่อยจากการนอนเอียงๆ อยู่ข้างเตียงโรงพยาบาลของดอว์สัน นิ้วมือฉันยังคงประสานกับมือเขา ศีรษะฉันอยู่ข้างหูเขา ดูเหมือนฉันไม่ได้ขยับตัวแม้แต่นิดเดียว ฉันรู้ทันทีว่าตื่นเพราะมีเสียงวุ่นวายในโถงทางเดินนอกห้องของดอว์สัน ฉันมองไป...