เมียน้อยของราชาหมาป่า

บทที่ 7: เพื่อน

ฉันอดทนรอให้ผู้หญิงคนต่อไปถูกนำเสนอ สังเกตปฏิกิริยาของฝูงชน ทว่าน่าประหลาดใจที่ไม่มีผู้ชายคนไหนเสนอราคาสำหรับผู้หญิงที่เหลือเลย ฉันรู้สึกได้ถึงความกังวลที่เพิ่มขึ้นของผู้ประกาศขณะที่เขากวาดตามองฝูงชน มองหามาดามบาร์บาร่า ผู้หญิงในแถวเริ่มแสดงความไม่อดทนอย่างเห็นได้ชัด และฉันอดรู้สึกหวาดกลัวที่ก่อตัวขึ้นภายในไม่ได้

น้ำเสียงแปลกๆ ของพิธีกรดังแทรกผ่านอากาศขณะที่เขาพยักเพยิดไปทางผู้หญิงผมบลอนด์ที่ยืนอยู่ด้านหน้า เอเลน ซึ่งยิ้มยั่วยวนให้กับบรรดาสุภาพบุรุษในที่ประชุม แต่ก่อนที่เขาจะพูดต่อได้ ชายร่างใหญ่ที่นั่งอยู่แถวหน้าก็ขัดจังหวะ เรียกร้องให้ฉันออกไป

นี่แหละ ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว

ความกลัววิ่งผ่านเส้นเลือดฉันเมื่อนิ้วของเขาชี้ตรงมาที่ฉัน ดูเหมือนว่าเวลาของฉันมาถึงแล้ว

ใบหน้าของพิธีกรสว่างขึ้นด้วยความตื่นเต้นขณะที่เขาหันมาทางฉัน เรียกให้ฉันก้าวออกไปข้างหน้า คำพูดของเขาตกหล่นไปโดยไร้การรับฟังขณะที่ฉันต่อสู้กับความอยากต่อยหน้าเขา ฉันสูดหายใจลึกๆ ตั้งสติและเดินอย่างมั่นใจไปข้างหน้า แม้ว่าความตึงเครียดจะทับถมหนักอึ้งในอกก็ตาม การแสร้งทำและแสดงความมั่นใจเป็นอีกทักษะหนึ่งที่ฉันฝึกฝนมาตลอดหลายปี

ผู้ประกาศยืนใกล้ฉัน เสียงของเขาดังก้อง "เทพีคนนี้ชื่อฟลอเรนซ์ อายุ 25 ปี และนี่เป็นครั้งแรกของเธอในการประมูลนี้! ราคาเริ่มต้นคือ 3 ล้านดอลลาร์สำหรับเทพีที่เรามีตรงนี้!"

เสียงหายใจของฉันดังพอที่จะได้ยินขณะที่ฉันประมวลผลจำนวนเงินมหาศาลที่ตั้งราคาไว้บนหัวฉัน สามล้านดอลลาร์? พวกเขาประเมินค่าฉันในราคาที่แพงเกินไป

ฉันเห็นมาดามบาร์บาร่าที่มุมห้อง เธอโบกมือให้ฉันพร้อมรอยยิ้มรู้ทัน ทันใดนั้นทุกอย่างก็มีความหมาย หญิงชราคนนี้ยิ้มให้ฉันก่อนหน้านี้เพราะเธอรู้ว่าอะไรรอฉันอยู่ เธอเป็นคนตั้งราคานั่นเอง นึกดูสิว่าเงินก้อนใหญ่จะไปอยู่กับออสตินแท้ๆ

เสียงผิวปากและเสียงเรียกจากฝูงชนดึงฉันกลับมาสู่ช่วงเวลาปัจจุบัน ฉันหันไปเผชิญหน้ากับพวกเขา มองดูผู้ชายที่จ้องฉันอย่างหิวกระหาย ริมฝีปากของพวกเขาชุ่มชื้นด้วยความคาดหวัง

"เจ็ดล้านดอลลาร์" ชายในชุดทักซิโด้ประกาศ

"เก้า" อีกคนตอบกลับ

"สิบสอง"

"สิบแปด!" ชายร่างใหญ่อุทาน สีหน้าเย่อหยิ่ง

ฉันไม่ค่อยสนใจการประมูลที่พุ่งสูงขึ้น หวังแค่ให้ความทรมานนี้จบลงเร็วๆ แค่อะไรก็ได้ที่จะทำให้ฉันออกไปจากเวทีอันน่าสาปแช่งนี้

"ยี่สิบห้าล้านดอลลาร์ เป็นของผม" ชายทางขวาที่สวมเสื้อสีเข้มและนาฬิกาหรูกล่าว

เสียงอุทานดังก้องไปทั่วฝูงชนเมื่อการประมูลขึ้นไปถึงตัวเลขที่น่าตกใจ รอยยิ้มของชายคนนั้นกว้างขึ้นเมื่อไม่มีใครเสนอราคาสูงกว่า ความจำวาบขึ้นในใจฉันเมื่อนึกออกว่าเขาเป็นใคร—อัลฟ่าที่แข็งแกร่งเป็นอันดับสอง ซีซาร์ เบอร์ตัน เขาน่าเกรงขามที่สุด

"ครั้งที่หนึ่ง" พิธีกรประกาศ รอการเสนอราคาเพิ่มเติม

เสียงถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลุดจากริมฝีปากฉันเมื่อไม่มีใครพูดอะไรอีก ฉันรู้สึกขอบคุณที่ไม่ได้ดึงดูดความสนใจของอัลฟ่าคิง บางทีตอนนี้ฉันอาจจะหลบหนีได้ ฉันก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว พร้อมที่จะออกจากเวที เมื่อเสียงทุ้มลึกก้องกังวานส่งความหนาวสั่นลงมาตามแนวกระดูกสันหลังของฉัน ทำให้ฉันแข็งค้างอยู่กับที่

"ครั้งที่สองและ—"

"สี่สิบล้าน" เสียงจากลำโพงในห้องกระจกสีชาประกาศ ทำให้ทุกคนแข็งค้างอยู่กับที่นั่ง

"อะไรวะ?" ซีซาร์เดือดดาล ความโกรธปรากฏชัด

จำนวนเงินกลายเป็นเรื่องไม่สำคัญเมื่อหัวใจฉันเต้นดังในอก คลื่นความร้อนแผ่ซ่านไปทั่วร่าง และกลิ่นของไม้ซีดาร์และไม้จันทน์แผ่ซ่านไปทั่วอากาศ ความสับสนขมวดคิ้วฉันขณะที่พยายามทำความเข้าใจกลิ่นหอมเย้ายวนที่ครอบงำประสาทสัมผัสของฉัน

และแล้วฉันก็เข้าใจ

คู่ชีวิต! คู่ชีวิต! คู่ชีวิต! หมาป่าของฉัน นาซยา ร้องด้วยความยินดีภายในตัวฉัน

ฉันเพิกเฉยต่อเสียงร้องด้วยความปลาบปลื้มของหมาป่า ความสนใจของฉันจดจ่ออยู่ที่ร่างซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่กี่เมตร เลือดในกายฉันเย็นเฉียบเมื่อความจริงตกลงมาที่ฉัน เขายืนสูงเกินหกฟุต ผมสีดำสนิทเป็นประกายภายใต้แสงไฟของคลับ ดวงตาสีเขียวเฉียบคมจับจ้องฉัน ปราศจากการแสดงออกใดๆ เนคไทที่ไม่ได้ผูกห้อยหลวมๆ รอบคอของเขา และคลื่นความร้อนแล่นผ่านร่างกายฉันเมื่อเห็นเขา เขาช่างยอดเยี่ยม

ฝูงชนที่เคยอึกทึกตกอยู่ในความเงียบงันด้วยความตกตะลึงเมื่อพวกเขาจำเขาได้—อัลฟ่าคิงของพวกเขา นิโคลัส แกฟเนอร์ แอคเวิร์ธ ดวงตาของเขายังคงจับจ้องที่ฉัน สายตาที่ไม่อาจหยั่งรู้ส่งความหนาวสั่นลงมาตามแนวกระดูกสันหลังของฉัน ชั่วขณะหนึ่ง จิตใจของฉันดูเหมือนจะหยุดชะงัก ไม่สามารถประมวลผลสถานการณ์ได้ และแล้ว เสียงกระซิบที่ยืนกรานของหมาป่าของฉันก็แทรกผ่านความรู้สึกงุนงงและตกตะลึงของฉัน

คู่ชีวิต! คู่ชีวิต! คู่ชีวิต!

แต่ฉันไม่สนใจการเร่งเร้าอย่างเปี่ยมสุขของนาซยาให้เข้าหาชายที่ถูกลิขิตให้เป็นของฉัน รู้สึกเหมือนฉันแข็งค้างอยู่กับที่และคลับรอบตัวหายไป มีเพียงความคิดที่ว่าฉันมีคู่ชีวิตก้องอยู่ในใจ

ภายในไม่กี่วินาที ทุกคนยืดตัวตรงขณะที่ผู้ประกาศกระแอมในลำคอ เสียงของเขาเผยความประหม่าขณะที่พูดเข้าไมโครโฟน "ครั้งที่หนึ่ง"

ฉันสูดอากาศเข้าเต็มปอด พยายามทำให้หัวใจเต้นสม่ำเสมอ ความคาดหวังลอยอยู่ในอากาศ แต่ความเงียบครอบงำห้อง บางคนมองไปที่อัลฟ่าซีซาร์ซึ่งทรุดตัวลงบนเก้าอี้ ชัดเจนว่าผิดหวัง

'ไม่นะ ได้โปรด ใครก็ได้ เสนอราคาที่สูงกว่านี้สิ!' ฉันอธิษฐานอย่างสิ้นหวังในใจ

"ครั้งที่สอง... และขายแล้ว! ฟลอเรนซ์เป็นของอัลฟ่าคิงแล้ว!"

การประกาศทำลายความหวังที่เหลืออยู่น้อยนิดที่ห่อหุ้มฉันไว้ชั่วครู่ บ้าชิบ! ฉันจบแล้ว จบสิ้นอย่างสมบูรณ์ การหลบหนีเพิ่งจะยากขึ้นสิบเท่า และฉันเกือบจะเริ่มต้นชีวิตใหม่อยู่แล้ว อะไรทำให้ฉันถูกซื้อโดยอัลฟ่าคิง ชายที่ต้องการให้ฉันตาย? แผนบิดเบี้ยวอะไรที่เทพีจันทราวางไว้สำหรับฉัน?

'คู่ชีวิตของเรา' นาซยา หมาป่าของฉัน เตือนฉัน

แม้ว่าหมาป่าของฉันจะสังเกตได้ถูกต้อง ฉันก็ไม่แสดงปฏิกิริยาใดๆ ไม่เคยนึกมาก่อนว่าลูกผสมอย่างฉัน ซึ่งมักถูกมองว่าเป็นสิ่งน่ารังเกียจโดยบางคน จะได้รับคู่ชีวิต และไม่ใช่แค่คู่ชีวิตธรรมดา แต่เป็นอัลฟ่าคิงเอง

ช่างเป็นเรื่องน่าประหลาดใจ เรื่องน่าประหลาดใจที่แย่มากจริงๆ!