Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 29: หลบหนี ตอนที่ 4

เมื่อสังเกตเห็นว่าท้องฟ้าเริ่มสว่างขึ้น ฉันครางด้วยความหงุดหงิดเพราะนั่นหมายความว่าเป็นเวลารุ่งสางแล้ว ฉันรู้สึกตื่นตระหนกและมีความรู้สึกคับข้องใจเล็กน้อยเมื่อเวลาดูเหมือนจะหลุดลอดนิ้วมือฉันไป

เวลาผ่านไปเร็วขนาดนี้ได้ยังไงกัน?

ด้วยลมหายใจที่ค่อยๆ ผ่อนออกมา ฉันบังคับตัวเองให้เปลี่ยนกลับเป็นร่างมนุษย์...