Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 17: ออกไป

ฉันกอดเข่าตัวเอง พยายามหาความอบอุ่นในสถานที่เย็นยะเยือกและรกร้างแห่งนี้ ความหนาวเหน็บแทรกซึมเข้าไปถึงกระดูก ฉันรู้สึกได้ว่าพลังงานในตัวกำลังถูกดูดไป ฉันไม่มีปัญญาจะป่วยได้ ฉันต้องเข้มแข็งไว้ ริมฝีปากแห้งผากและแสบร้อน ลำคอร้องขอน้ำ เกือบสี่วันแล้วที่ฉันไม่ได้กินอะไรเลย ร่างกายสั่นไม่หยุด แทบจะขยับตัว...