Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 12: ความยุ่งเหยิงเล็กน้อย

ฉันอดไม่ได้ที่จะรู้สึกคลื่นแห่งความหงุดหงิดแผ่ซ่านมาเมื่อก้าวขึ้นเครื่องบิน ห้วงความคิดของตัวเองกลืนกินฉันจนแทบไม่ได้ยินคำทักทายจากคนที่กล่าวสวัสดีตอนที่ฉันถูกลากเข้ามา ฉันยอมให้ตัวเองถูกลากเข้าไปในเครื่องบินโดยไม่มีการต่อต้านจนกระทั่งถูกผลักเข้าไปในที่นั่งอย่างไม่มีพิธีรีตอง

*ช่างเป็นสุภาพบุรุษอะไร...