Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 102: กรีดร้องตอนเช้า

นิโคลัสมองมุม

ผมตื่นมาตั้งแต่หลายชั่วโมงก่อนแล้ว ใช้เวลานานมองเธอขณะที่เธอยังคงหลับสนิท ศีรษะของเธอแบ่งปันหมอนใบเดียวกับผม ร่างกายอ่อนนุ่มและอบอุ่นแนบชิดอกผม ผมรู้ว่าเธอตื่นแล้วเมื่อสักครู่ ผมจึงแกล้งทำเป็นหลับเพราะมีบางอย่างในตัวผมอยากให้เธอมองผม

ในชั่วพริบตา ผ้าปูที่นอนหายไปจากฟลอเรนซ์ ผมคว้าศีร...