Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 49

บทที่ 13

หลายชั่วโมงถัดมา เกรซนั่งนิ่งเหมือนหินอยู่ที่มุมห้องในบ้านของเธอ พร่ำบอกตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่ามันเป็นเพียงภาพหลอนในหัวเธอ อเลสซานโดรไม่มีทางมองเห็นเธอได้จากระยะไกลขนาดนั้น แต่ความหวาดกลัวเย็นยะเยือกในท้องของเธอก็ไม่ยอมสงบลง เธอมีความรู้สึกกังวลอยู่ในใจว่าเขาไม่ได้จากไปจริงๆ แต่กำลังรอเวลา...