Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 58 ฉันคิดถึงอาจารย์ของฉัน

เธอสำรอกใส่ผม ทำให้ผมตกใจ

"เฮ้ย! ขอโทษจริงๆ นะอเล็กซานเดอร์" เธอขอโทษ พยายามเช็ดเสื้อผมด้วยมือของเธอ

"ไม่เป็นไรหรอก มันเกิดขึ้นได้" ขณะที่ผมลุกขึ้นและถอดเสื้อสูทกับเสื้อเชิ้ตที่เปรอะเปื้อน เธอมองผมด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

"ไม่เป็นไรนะอลิซ ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก" ผมอธิบาย พลางเช็ดใบหน้าแล...