Read with BonusRead with Bonus

#Chapter 38 ฉันชนะ!

ทันย่ามองนาฬิกาบนผนังด้วยหัวใจที่เต้นระส่ำ วินาทีที่เคลื่อนไปจะเรียกว่าช้าหรือเร็วก็ไม่ได้ มีแต่ความทรมานราวกับมันกำลังเยาะเย้ยการค่อยๆ เดินเข้าใกล้จุดจบของเธอ เมื่อเข็มชี้ไปที่เลขหนึ่ง ความหวาดกลัวก็เข้าครอบงำร่างกายและเธอต้องยอมรับความจริงว่านี่คือการสิ้นสุดเวลาของเธอในการแข่งขัน

แต่ก่อนที่เธอจะย...