Read with BonusRead with Bonus

บทที่ยี่สิบสี่ - ล่อใจ

ฉันตื่นก่อนนาฬิกาปลุกจะดัง ซึ่งน่าแปลกใจเมื่อคิดว่าฉันนอนไม่ค่อยหลับ ไวแอตหลับไปในที่สุด ฉันไม่รู้ว่าเขาจัดการกับการนอนน้อยได้ยังไงตลอดเวลา เขาดูไม่ได้ฝันร้ายเลย ซึ่งฉันแน่ใจว่าเขาคงดีใจ

ฉันหันหลังให้เขา แต่เขากำลังกอดฉันอยู่ พวกเราคงสลับท่านอนระหว่างหลับไป แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่รบกวนฉัน แต่เป็นความต...