Read with BonusRead with Bonus

บทหนึ่งร้อยห้าสิบสอง - ให้อภัย

ไวแอตต์

อลิสซ่ากับผมกำลังสนุกกับคืนเดทของเรา ผมคิดว่าเธอคงให้อภัยผมแล้ว ผมรู้ว่าสุดท้ายเธอต้องให้อภัยอยู่แล้ว อาหารเย็นที่เรากินกันวันนี้ยอดเยี่ยมมาก อาหารอร่อยสุดๆ อลิสซ่าดูสบายใจที่คืนนี้เธอไม่ได้มาที่นี่คนเดียวเหมือนครั้งก่อนๆ หลังจากกินอาหารเสร็จ เราย้ายไปนั่งที่บูธมุมหนึ่งเพื่อดื่มอะไรสักหน่อย...