Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 51

เพย์ตัน

ฉันนอนอยู่ที่นั่นหลายชั่วโมง อย่างน้อยก็รู้สึกเหมือนอย่างนั้น แต่ฉันไม่มีทางรู้เวลา สิ่งเดียวที่บอกได้คือแสงที่ส่องเข้ามาในห้องจากหน้าต่างเล็กๆ เหนือเตียง ท้องฉันร้องจ๊อกๆ และกระเพาะปัสสาวะเริ่มทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายอย่างมาก แม้จะหิวและกระหายน้ำแค่ไหน ฉันก็ปฏิเสธที่จะกินอะไรก็ตามที่ทริกซี่ให...