Chapter
Chapters
คำเตือนเนื้อหา
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทที่ 5
บทที่ 6
บทที่ 7
บทที่ 8
บทที่ 9
บทที่ 10
บทที่ 11
บทที่ 12
บทที่ 13
บทที่ 14
บทที่ 15
บทที่ 16
บทที่ 17
บทที่ 18
บทที่ 19
บทที่ 20
บทที่ 21
บทที่ 22
บทที่ 23
บทที่ 24
บทที่ 25
บทที่ 26
บทที่ 27
บทที่ 28
บทที่ 29
บทที่ 30
บทที่ 31
บทที่ 32
บทที่ 33
บทที่ 34
บทที่ 35
บทที่ 36
บทที่ 37
บทที่ 38
บทที่ 39
บทที่ 40
บทที่ 41
บทที่ 42
บทที่ 43
บทที่ 44
บทที่ 45
บทที่ 46
บทที่ 47
บทที่ 48
บทที่ 49
บทที่ 50
บทที่ 51
บทที่ 52
บทที่ 53
บทที่ 54
บทที่ 55
บทที่ 56
บทที่ 57
บทที่ 58
บทที่ 59
บทที่ 60
บทที่ 61
บทที่ 62
บทที่ 63
บทที่ 64
บทที่ 65
บทที่ 66
บทที่ 67
บทที่ 68
บทที่ 69
บทที่ 70
บทที่ 71
บทที่ 72
บทที่ 73
บทที่ 74
บทที่ 75
บทที่ 76
บทที่ 77
บทที่ 78
บทที่ 79
บทที่ 80
บทที่ 81
บทที่ 82
บทที่ 83
หนังสือ 2 - บท 1
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 2a
เล่ม 2 - บทที่ 2b
หนังสือ 2 - บท 3
หนังสือ 2 - บท 4
หนังสือ 2 - บท 5
หนังสือ 2 - บท 6
หนังสือ 2 - บท 7
หนังสือ 2 - บท 8
หนังสือ 2 บทที่ 9
หนังสือ 2 - บท 10
หนังสือ 2 - บท 11
หนังสือ 2 - บท 12
หนังสือ 2 - บท 13
หนังสือ 2 - บท 14
หนังสือ 2 - บท 15
หนังสือ 2 - บท 16
หนังสือ 2 - บท 17
หนังสือ 2 บทที่ 18
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 19
หนังสือ 2 - บท 20
หนังสือ 2 - บท 21
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 22
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 23
หนังสือ 2 - บท 24
หนังสือ 2 - บท 25
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 26
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 27
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 28
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 29
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 30
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 31
หนังสือ 2 - บท 32
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 33
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 34
หนังสือเล่มที่ 2 บทที่ 35
หนังสือเล่มที่ 2 บท 36
หนังสือเล่มที่ 2 บท 37
หนังสือเล่มที่ 2 บท 38
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 39
หนังสือ 2 - บท 40
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 41
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 42
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 43
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 44
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 45
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 46
หนังสือเล่มที่ 2 บท 47
หนังสือ 2 - บท 48
หนังสือเล่มที่ 2 บท 49
หนังสือเล่มที่ 2 บทที่ 50
หนังสือ 2 - บท 51
หนังสือเล่มที่ 2 - บท 52
หนังสือ 2 บท 53
Zoom out
Zoom in
Read with Bonus
Read with Bonus
บทที่ 18
เช้าวันต่อมาตอนอาหารเช้ารู้สึกอึดอัดมาก โคลตันนั่งที่เก้าอี้ประจำของพ่อเขาที่ปลายโต๊ะอาหาร เขาให้ฉันนั่งที่ที่เขานั่งประจำ และเดเมียนนั่งตรงข้ามฉัน พวกเรานั่งกันอยู่ในความเงียบที่อึดอัดอยู่แล้วตอนที่เดเมียนมานั่ง เขาขยิบตาให้ฉัน และฉันก้มมองมือตัวเอง เสียงหัวเราะเยาะของพวกเขาทำให้ฉันรู้สึกคลื่นไส้ ฉ...