Read with BonusRead with Bonus

หนังสือเล่มที่ 2 - บท 39

ฮาร์เปอร์

ฉันยืนอยู่ตรงหน้าประตูห้องขังที่เป็นเหมือนห้องนิรภัย ตอนนี้ดึกมากแล้ว น่าจะเลยเที่ยงคืนไปแล้วด้วยซ้ำ มีหิมะตกเบาบางปกคลุมพื้น แต่ฉันจำไม่ได้ว่ามันตกตั้งแต่เมื่อไหร่ ฉันพยายามเข้านอนแล้ว อยู่กับแคโรไลน์อีกสักพัก แต่สุดท้ายก็บอกราตรีสวัสดิ์ ฉันบอกว่าจะลองคิดดูเรื่องไปเยี่ยมคอลตันอีกครั้ง แต...