Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 53 คลื่นป่า

ฉันอย่างไม่เต็มใจเดินกลับไปที่ห้อง มันเป็นเวลา 9 โมงเย็นแล้ว

ยืนอยู่ข้างหน้าต่างบานใหญ่ของโรงแรม ฉันมองดูแสงไฟในเมืองและดอกไม้ไฟที่ผุดขึ้นเป็นระยะ รู้สึกสงบอย่างประหลาด

เสียงวิดีโอคอลดังขึ้น ไม่ต้องเดาเลยว่าเป็นใคร—แบรดนั่นเอง

บนหน้าจอ แบรดดูไม่มีความสุข นอนขดตัวอยู่ในห้อง เขานอนบนเตียง มือข้างหน...