Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 352 อำลาสั้น ๆ

หูผมโดนถล่มด้วยเสียงบ่นของทุกคนเรื่องการวางแผนที่ห่วยแตกของผู้จัดงาน ในขณะที่พวกเขากำลังยัดอาหารเข้าปาก บรรยากาศเริ่มคึกคักขึ้นเรื่อยๆ ตามไวน์ที่ไหลรินไม่หยุด

ศาสตราจารย์อีแวนส์อ้างว่าเหนื่อยมาก เลยขอตัวกลับก่อนและสั่งให้ผมคอยดูแลนักศึกษา

ขณะที่มองพวกเขาหัวเราะและสนุกสนาน ผมอดรู้สึกไม่ได้ว่าตัวเอง...